Caturrita

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Mateusz Tałanda


Formacja Caturrita
Wiek
252 201 145
66

ok. 226-225 Ma
(późny trias - retyk)

Miejsce Brazylia - Rio Grande do Sul
Leży pod piaskowce Mata
Leży nad formacja Santa Maria
Litologia piaskowce, mułowce

Wstęp

Formacja Caturrita jest położona na południu Brazylii w Ameryce Południowej. Jest prawdopodobnie datowana retyk.

Geologia

Formacja ta znajduje się w południowej Brazylii, nieco na wschód od Santa Maria. Osady formacji Caturrita stanowią w głównej mierze piaskowce. Są wykształcone w różny sposób, ale na ogół wykazują pochodzenie rzeczne. Pojawiające się gdzieniegdzie warstwy mułowców i iłowców reprezentują okresy występowania jezior. Najbardziej znanym stanowiskiem paleontologicznym z tej formacji jest odsłonięcie Linha São Luiz. Z niego pochodzi większość skamieniałości. Oprócz kości formacja zawiera wiele skamieniałości śladowych: norek i ścieżek bezkręgowców, tropów dinozaurów, wypełnień korzeni.

Stratygrafia

Formacja Caturrita nie należy prawdopodobnie do basenu Parana. Obszar jest zniekształcony tektonicznie, co utrudnia jej korelację z innymi formacjami. Na podstawie skamieniałości dzieli się ją na dwie jednostki. Niższa była datowana na podstawie fauny kręgowców na wczesny noryk lub wręcz przełom karniku z norykiem (około 225 milionów lat). Wyższa, nazywana piaskowcami Mata, była szacowana na retyk na podstawie drewna Araucarioxylon. Znaleziska tropów dużych teropodów i benetytów z rodzaju Williamsonia w Linha São Luiz wskazują jednak młodszy wiek. Sugeruje się, że formacja Caturrita to osady retyku lub dolnej jury. Obecność silezaurydów, dicynodontów i plateozaurydów świadczy jednak bardziej za retykiem niż jurą.

Opis ekosystemu

Teren dzisiejszej formacji Caturrita pokrywały wartkie, ale okresowe rzeki. W tych warunkach rzadkie były fitozaury, stereospondyle i ryby. Tu i ówdzie występowały także jeziora, w których pływały konchostraki. Dominowała roślinność nagonasienna, która była bardziej sucholubna. W wilgotniejszych miejscach pojawiały się skrzypy. Rośliny stanowiły kryjówkę i pożywienie dla licznych owadów, a także sfenodontów i prokolofonów. Bezkręgowcami pożywiały się zapewne Cargninia i Faxinalipterus. W zaroślach grasowały także różnorodne cynodonty. Do największych zwierząt należały jednak roślinożerne dicynodonty i prozauropody, a także Guaibasaurus candelariensis. Musiały się mieć jednak na baczności przed dużym teropodem.

Dinozaury: Unaysaurus tolentinoi, Guaibasaurus candelariensis, duży teropod (znany z tropów).

Inna fauna lądowa: Clevosaurus riograndensis (sfenodont), Soturnia caliodon (prokolofon), Cargninia enigmatica (lepidosauriform), Riograndia guaibensis, Brasilodon quadrangularis, Brasilitherium riograndensis, Minicynodon maieri, Irajatherium hernandezi (cynodonty), Faxinalipterus minima (być może pterozaur), Jachaleria candelariensis (dicynodont), Sacisaurus agudoensis (silezauryd), owady.

Wodna fauna: fitozaury, ryby, temnospondyl z grupy stereospondyli, konchostraki.

Flora: rośliny nagonasienne - iglaste (m. in. Araucarioxylon) i benetyty (m. in. Williamsonia), skrzypy.

Bibliografia

da Silva, R. C., Barboni, R., Dutra, T., Godoy, M. M., & Binotto, R. B. (2012). Footprints of large theropod dinosaurs and implications on the age of Triassic biotas from Southern Brazil. Journal of South American Earth Sciences, 39, 16-23.