Hungarosaurus: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(aktualizacja) |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
|- | |- | ||
! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ||
− | | | + | | <small>późna [[kreda]] ([[santon]]) |
− | + | 86-83 Ma</small> | |
|- | |- | ||
! '''Systematyka''' | ! '''Systematyka''' | ||
Linia 42: | Linia 42: | ||
[[Nodosauridae]] | [[Nodosauridae]] | ||
+ | |||
+ | ? [[Struthiosaurinae]] | ||
|- | |- | ||
| colspan=2 |[[Plik:Hungarosaurus.jpg|400px|]] | | colspan=2 |[[Plik:Hungarosaurus.jpg|400px|]] | ||
Linia 55: | Linia 57: | ||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
− | Hungarozaur to dość [[bazalny]] przedstawiciel [[Nodosauridae]] | + | Hungarozaur to dość [[bazalny]] przedstawiciel [[Nodosauridae]]. Szczątki tego zwierzęcia znaleziono w późnokredowych ([[santon]]) pokładach formacji [[Formacja Csehbánya|Csehbánya]] w pasmie górskim zwanym Lasem Bakońskim na zachodzie [[Węgry|Węgier]]. |
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
− | '' | + | ''Hungar'' = węgierski, gr. ''sauros'' = jaszczur, nazwa gatunkowa na cześć András Tormy. |
==Materiał kopalny i budowa== | ==Materiał kopalny i budowa== | ||
− | Hungarozaur jest najbardziej kompletnym dinozaurem pancernym z Europy. Znaleziono | + | Hungarozaur jest najbardziej kompletnym dinozaurem pancernym z Europy. Znaleziono siedem osobników (w tym dwa niepisane) i wiele izolowanych skamielin, w tym młodych. Na [[holotyp]] składa się ponad 450 kości, w tym ponad 100 płytek kostnych. Duża ilość materiału pozwoliła na dokładne poznanie anatomii. Jak inne opancerzone dinozaury, był roślinożercą, mającym za ochronę pancerz z kostnych płyt oraz kolców. Hungarozaur miał nietypowe proporcje długości kończyn - były długie jak na ankylozaury a przednie i tylne były mniej więcej jednakowo długie. Miał też inną niezwykłą cechę - podobnie jak ''[[Minmi]]'' miał "przykręgi" (''paravertebrae''). Podobnie jak ''[[Struthiosaurus]]'', hungarozaur miał dobrze rozwinięty móżdżek, co może być powiązane z lepszą niż u innych ankylozaurów kordynacją ruchów i szybszą lokomocją. |
− | |||
− | |||
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
Linia 75: | Linia 75: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
− | <small> | + | <small>Kirkland, J.I., Alcalá, L., Loewen, M.A., Espílez, E., Mampel, L. & Wiersma, J.P. (2013) "The Basal Nodosaurid Ankylosaur Europelta carbonensis n. gen., n. sp. from the Lower Cretaceous (Lower Albian) Escucha Formation of Northeastern Spain" PLoS ONE 8(12), e80405. [[doi:10.1371/journal.pone.0080405]] |
− | + | ||
+ | Ősi, A. 2005. ''Hungarosaurus tormai'', a new ankylosaur (Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Hungary. Journal of Vertebrate Paleontology 25(2):370-383 | ||
− | + | Ősi, Pereda Suberbiola, X. & Földes, T. (2014) "Partial skull and endocranial cast of the ankylosaurian dinosaur Hungarosaurus from the Late Cretaceous of Hungary: implications for locomotion" Palaeontologia Electronica, 17.1.1A. [http://palaeo-electronica.org/content/2014/612-skull-of-hungarosaurus] | |
− | + | Ősi, A. & Makádi, L. (2009) "New remains of Hungarosaurus tormai (Ankylosauria, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Hungary: skeletal reconstruction and body mass estimation" Palaontologische Zeitschrift, 83: 227-245. | |
− | + | Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2011) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology DOI:10.1080/14772019.2011.569091</small> | |
− | </small> | ||
[[Kategoria:Dinosauria]] | [[Kategoria:Dinosauria]] |
Wersja z 00:37, 3 sty 2014
Autor: | Korekta: |
Maciej Ziegler | Tomasz Sokołowski |
Hungarosaurus (hungarozaur) | |
---|---|
Długość: | 4 m |
Masa: | ok. 650 kg |
Miejsce występowania: | Węgry |
Czas występowania | późna kreda (santon)
86-83 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Mapa znalezisk: | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Hungarozaur to dość bazalny przedstawiciel Nodosauridae. Szczątki tego zwierzęcia znaleziono w późnokredowych (santon) pokładach formacji Csehbánya w pasmie górskim zwanym Lasem Bakońskim na zachodzie Węgier.
Etymologia
Hungar = węgierski, gr. sauros = jaszczur, nazwa gatunkowa na cześć András Tormy.
Materiał kopalny i budowa
Hungarozaur jest najbardziej kompletnym dinozaurem pancernym z Europy. Znaleziono siedem osobników (w tym dwa niepisane) i wiele izolowanych skamielin, w tym młodych. Na holotyp składa się ponad 450 kości, w tym ponad 100 płytek kostnych. Duża ilość materiału pozwoliła na dokładne poznanie anatomii. Jak inne opancerzone dinozaury, był roślinożercą, mającym za ochronę pancerz z kostnych płyt oraz kolców. Hungarozaur miał nietypowe proporcje długości kończyn - były długie jak na ankylozaury a przednie i tylne były mniej więcej jednakowo długie. Miał też inną niezwykłą cechę - podobnie jak Minmi miał "przykręgi" (paravertebrae). Podobnie jak Struthiosaurus, hungarozaur miał dobrze rozwinięty móżdżek, co może być powiązane z lepszą niż u innych ankylozaurów kordynacją ruchów i szybszą lokomocją.
Spis gatunków
Hungarosaurus | Ősi, 2005 |
---|---|
H. tormai | Ősi, 2005 |
Bibliografia
Kirkland, J.I., Alcalá, L., Loewen, M.A., Espílez, E., Mampel, L. & Wiersma, J.P. (2013) "The Basal Nodosaurid Ankylosaur Europelta carbonensis n. gen., n. sp. from the Lower Cretaceous (Lower Albian) Escucha Formation of Northeastern Spain" PLoS ONE 8(12), e80405. doi:10.1371/journal.pone.0080405
Ősi, A. 2005. Hungarosaurus tormai, a new ankylosaur (Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Hungary. Journal of Vertebrate Paleontology 25(2):370-383
Ősi, Pereda Suberbiola, X. & Földes, T. (2014) "Partial skull and endocranial cast of the ankylosaurian dinosaur Hungarosaurus from the Late Cretaceous of Hungary: implications for locomotion" Palaeontologia Electronica, 17.1.1A. [1]
Ősi, A. & Makádi, L. (2009) "New remains of Hungarosaurus tormai (Ankylosauria, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Hungary: skeletal reconstruction and body mass estimation" Palaontologische Zeitschrift, 83: 227-245.
Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2011) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora)" Journal of Systematic Palaeontology DOI:10.1080/14772019.2011.569091