Lectavis

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Paweł Konarzewski


Lectavis
Długość 41 cm [1]
Wysokość 30 cm (w biodrach) [1]
Masa ok. 1,2 kg [1]
Dieta mięsożerny?
Miejsce Argentyna - Salta

(formacja Lecho)

Czas
252 201 145
66

ok. 70-68 Ma
późna kreda (mastrycht)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Theropoda

Avialae

Pygostylia

Ornithothoraces

Enantiornithes

Lectavis bretincola reconstruction by Lauren Helton.jpg
Rekonstrukcja przyżyciowa Lectavis jedzącego kraba. Autorka: Lauren Helton [1]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Lectavis to rodzaj ptaka z kladu Enantiornithes żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Argentyny. Tibiotarsus i tarsometatarsus Lectavis jest długi i smukły.

Materiał kopalny

Holotyp o numerze katalogowym PVL-4021-1 to lewy tibiotarsus o długości 156 mm iniekompletny tarsometatarsus mierzący 88 mm.

Systematyka

Pozycja systematyczna omawianego ptaka jest dość niepewna. Według Chiappe'a (1993) Lectavis jest taksonem siostrzanym dla kladu Avisauridae. Cau i Arduini (2008) uważają, że pokrewieństwo między Lectavis a Avisauridae jest niemożliwe.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Lectavis to połączenie łacińskich słów lectus ("łóżko") oraz avis (ptak). Epitet gatunkowy bretincola to zbitek wyrazów "Brete" oraz łacińskiego incola (mieszkaniec). Całą nazwę można przetłumaczyć jako "ptak z formacji Lecho żyjący w El Brete".

Spis gatunków

Lectavis Chiappe, 1993
L. bretincola Chiappe, 1993

Bibliografia

Chiappe, L. M. (1993) "Enantiornithine (Aves) Tarsometatarsi from the Cretaceous Lecho Formation of Northwestern Argentina." "American Museum Novitates" December 27, 1993 Number 3083, 27pp.

Cau, A., & Arduini, P. (2008). "Enantiophoenix electrophyla" gen. et sp. nov. (Aves, Enantiornithes) from the Upper Cretaceous (Cenomanian) of Lebanon and its phylogenetic relationships. Atti della Società Italiana di Scienze Naturali e del Museo Civico di Storia Naturale di Milano, 149(2), 293-324.

  1. 1,0 1,1 1,2 Rozmiary dla okazu PVL-4052 (Molina-Peréz i Larramendi, 2019)