Lirainosaurus

Autor:	Korekta:
Maciej Ziegler	Tomasz Sokołowski

---

Lirainosaurus (lirajnozaur))
Długość:	> 9 m
Masa:	> 1,5 t
Miejsce występowania:	Hiszpania (formacja Sierra Perenchiza)
Czas występowania	74-69 Ma późna kreda (późny kampan)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Sauropodomorpha Sauropoda Macronaria Titanosauriformes Somphospondyli Titanosauria Lithostrotia Eutitanosauria ? Saltasaurinae
Autor: "Hyrotrioskjan" [1]

Wstęp

Lirainosaurus to tytanozaur żyjący w późnej kredzie na terenach obecnej Hiszpanii. Jego szczątki odkryto w prowincjach Araba i Walencja. Był to jeden z najmniejszych zauropodów. Autorzy opisu stwierdzili, że gad ten posiada najsmuklejszą kość udową spośród wszystkich zauropodów. Badanie histologiczne kości wykazały, że żaden z badanych okazów nie osiągnął maksymalnych rozmiarów. Lirainosaurus, podobnie jak inne małe zauropody z wysp Europy, rósł wolniej niż więksi pobratymcy.

Materiał kopalny

Znany jest z wielu okazów, zarówno młodych jak i dorosłych osobników. Holotyp (MCNA 7458) to przedni kręg ogonowy, paratypy to: potyliczna część czaszki, izolowane zęby, kręgi grzbietowe, łopatka, kość krucza, mostek, kości ramienne, fragmenty kości biodrowej i łonowej, kości udowe, kość piszczelowa i dwie płytki kostne, które tworzyły za życia zwierzęcia ochronny pancerz. Później przypisano kolejne kręgi i kości kończyn.

Etymologia

Nazwa tego gada oznacza "smukły jaszczur" (lirain z języka baskijskiego oznacza "smukły", zaś sauros to po grecku "jaszczur"), co odnosi się do budowy kości udowej. Epitet gatunkowy nadano na cześć Humberto Astibia.

Spis gatunków

Lirainosaurus	Sanz, Powell, Le Loeuff, Martinez i Pereda-Suberbiola, 1999
L. astibiae	Sanz, Powell, Le Loeuff, Martinez i Pereda-Suberbiola, 1999

Wybrana bibliografia

Company, J. (2011) "Bone histology of the titanosaur Lirainosaurus astibiae (Dinosauria: Sauropoda) from the Latest Cretaceous of Spain" Naturwissenschaften, doi: 10.1007/s00114-010-0742-3]