Majungasaurus

Autor:	Korekta:
Dawid Mazurek	Tomasz Sokołowski Maciej Ziegler Daniel Madzia

---

Majungasaurus (mażungazaur)
Długość:	ok. 6 m
Masa:	? t
Miejsce występowania:	Madagaskar formacja Maevarano
Czas występowania	ok. 70-65 Ma późna kreda (mastrycht)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Theropoda Ceratosauria Abelisauroidea Abelisauridae
Rekonstrukcja szkieletu (Źródło: Krause et al., 2007)

Wstęp

Mażungazaur (Majungasaurus) to monotypowy rodzaj teropoda z grupy abelizaurów, który żył na terenie obecnego Madagaskaru w górnej kredzie (mastrycht, ok. 70 – 65 Ma). Jedyny opisany gatunek to typowy M. crenatissimus. Prace wykopaliskowe toczone od roku 1993 w ramach projektu Mahajanga Basin Project umożliwiły dokładną rekonstrukcję kostną tego dinozaura i zaowocowały w 2007 roku dodatkiem do czasopisma Journal of Vertebrate Paleontology, poświęconemu w całości temu gatunkowi – historii badań, filogenezie, osteologii i ekologii.

Charakterystyka

Mażungazaur był abelizaurydem i - jak każdy przedstawiciel tej grupy teropodów - dwunożnym mięsożercą. Jego przednie kończyny były skarłowaciałe (podobnie jak u tyranozaurydów). Dorastał on do ok. 6 metrów długości. Jedyne skamieniałości z pewnością należące do mażungazaura znane są wyłącznie z osadów formacji Maevarano w okolicach wsi Berivotra na południowy wschód od miasta Mahajanga (północno-zachodni Madagaskar, basen Mahajanga). Gatunek ten jest znany z bardzo licznego materiału kostnego reprezentującego osobniki różnych rozmiarów (i zapewne różnego wieku). Do cech osteologicznych wyróżniających mażungazaura wśród innych abelizaurydów należą min.:

1) grzbietowo-brzusznie głębokie, zlane kości nosowe, które są silnie spneumatyzowane poprzez obecność dwubocznie spłaszczonych otworów;

2) wyrostki nosowe prawej i lewej kości przedszczękowej przedzielone cienką warstwą kości nosowej oraz

3) kość szczękowa zasobna w 17 alweoli.

Pierwsze skamieniałości mażungazaura odnaleziono już w XIX wieku i uznano w 1896 roku za nowy gatunek megalozaura – Megalosaurs crenatissimus, jednak odbyło się to bez wyznaczenia holotypu. Depéret i Savornin zauważyli, że M. crenatissimus jest bardzo podobny do innych gatunków klasyfikowanych wówczas w obrębie Dryptosaurus i do tegoż rodzaju przenieśli go w 1928 roku. W roku 1955 Lavovat opisał z tego samego terenu kolejne szczątki i uznał, że madagaskarski teropod zasługuje na własną nazwę rodzajową – Majungasaurus. Okaz typowy Lavocata okazał się jednak niediagnostyczny, a gatunek uznany został za nomen dubium. W 1979 z tego samego obszaru Sues i Taquet opisali pachycefalozaura i nadali mu nazwę Majungatholus atopus, jednak bardziej kompletny okaz z 1996 roku pokazał, że i w tym wypadku chodzi o tego samego teropoda. W 1998 uznano, że właściwa powinna być nazwa Majungatholus atopus. Dopiero najnowsze badania nad starym i nowym materiałem kostnym wskazały, że aktywna jest jednak nazwa Majungasaurus crenatissimus.

Budowa

Budowa czaszki i zębów

Do najnowszych znalezisk mażunagazaura należy niemal kompletna czaszka FMNH PR 2100, której skanowanie umożliwiło przedstawienie komputerowej trójwymiarowej rekonstrukcji (zob. Ryc. 1). Główną cechą autapomorficzną jest bardzo zaawansowana kość nosowa. Badania nad uzębieniem wykazały, że mażungazaur charakteryzował się nietypową formułą zębową 4/17/17. Zęby owe są brachydontowe, umiarkowanie heterodontowe i wymieniały się nieparzyście. Porównanie z izolowanymi zębami ze stanowiska wykazały, że wszystkie one należą do tego samego gatunku.

Budowa szkieletu pozaczaszkowego

Dzięki okazowi UA 8678 – niemal kompletnemu fragmentowi przedogonowego odcinka kręgosłupa i innych fragmentów kości – oraz innym szczątkom, można było dość dokładnie zrekonstruować szkielet pozaczaszkowy (zob. Ryc 2). Kręgosłup był zbudowany tak, bo wytrzymać duże obciążenia związane z polowaniami. Żebra szyjne mażungazaura były pneumatyczne. Generalnie szkielet jest wysoce wyspecjalizowany w porównaniu ze stanem bazalnego teropoda, szczególnie poprzez rozrośnięte miejsca przyczepu mięśni. U mażungazaura po raz pierwszy opisano abelizaurydowy astragalocalcaneum i jest on bliższy tetanurowemu niż celofyzoidowemu.

Ekologia i implikacje biogeograficzne, uwagi o patologii

Mażungazaur musiał się zmagać z klimatem półpustynnym. Przemierzając rozlewiska i kanały spotykał zapewne nie raz na swojej drodze noazauryda Masiakasaurus knopfleri i tytanozaura Rapetosaurus krausei. Innymi kręgowcami zamieszkującymi okolice były ryby, płazy, żółwie oraz małych i dużych rozmiarów krokodylokształtne gady. Madagaskarski abelizauryd był aktywnym łowcą, jak również kanibalem. Przebadanie 181 kości należących do przynajmniej 21 osobników wykazało odchyły u co najmniej 8 okazów należących do minimum 4 osobników – takie jak skostnienie więzadeł kręgowych, zniekształcenie paliczka czy uszkodzenie kręgosłupa. Kosmopolityczny charakter madagaskarskiej fauny wspiera hipotezę "Africa-first" mówiącą o tym, że to właśnie ten kontynent oddzielił się jako pierwszy od Gondwany.

Spis gatunków

Majungasaurus	Lavocat, 1955
= Majungatholus	Sues i Taquet, 1979
M. crenatissimus	(Depéret, 1896) Lavocat, 1955
= Megalosaurus crenatissimus	Depéret, 1896
= Dryptosaurus crenatissimus	Depéret i Savornin, 1928
= Majungatholus atopus	Sues i Taquet, 1979

Bibliografia

Carrano, M. T . 2007. The appendicular skeleton of Majungasaurus crenatissimus (Theropoda: Abelisauridae) from the Late Cretaceous of Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology, Volume 27, Supplement to Number 2 - Society of Vertebrate Paleontology Memoir 8: 163 – 179.

Farke, A. A. & O'Connor, P. M. 2007. Pathology in Majungasaurus crenatissimus (Theropoda: Abelisauridae) from the Late Cretaceous of Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology, Volume 27, Supplement to Number 2 - Society of Vertebrate Paleontology Memoir 8: 180 – 184.

Krause, D. W., Sampson, S. D., Carrano, M. T. & O'Connor, P. M. 2007. Overview of the history of discovery, taxonomy, phylogeny and biogeography of Majungasaurus crenatissimus (Theropoda: Abelisauridae) from the Late Cretaceous of Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology, Volume 27, Supplement to Number 2 - Society of Vertebrate Paleontology Memoir 8: 1 – 20.

O'Connor, P. M. 2007. The postcranial axial skeleton of Majungasaurus crenatissimus (Theropoda: Abelisauridae) from the Late Cretaceous of Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology, Volume 27, Supplement to Number 2 - Society of Vertebrate Paleontology Memoir 8: 127 – 162.

Rogers, R. R., Krause, D. W., Curry Rogers, K., Rasoamiaramanana, A. H. & Rahantarisoa, L. 2007. Paleoenvironment and paleoceology of Majungasaurus crenatissimus (Theropoda: Abelisauridae) from the Late Cretaceous of Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology, Volume 27, Supplement to Number 2 - Society of Vertebrate Paleontology Memoir 8: 21 – 31.

Sampson, S. D. & Witmer, L. M. 2007. Craniofacial anatomy of Majungasaurus crenatissimus (Theropoda: Abelisauridae) from the Late Cretaceous of Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology, Volume 27, Supplement to Number 2 - Society of Vertebrate Paleontology Memoir 8: 32 – 102.

Sampson, S. D. & Witmer, L. M., Forster, C. A., O'Connor, P. M., Dodson, P. & Ravoavy, F. 1998. Predatory dinosaur remains from Madagascar: Implications for the Cretaceous biogeography of Gondwana. Science Volume 280, Issue 5366: 1048 – 1051.

Smith, J. B. 2007. Dental morphology and variation in Majungasaurus crenatissimus (Theropoda: Abelisauridae) from the Late Cretaceous of Madagascar. Journal of Vertebrate Paleontology, Volume 27, Supplement to Number 2 - Society of Vertebrate Paleontology Memoir 8: 103 – 126.