Punatitan

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Kamil Kamiński


Punatitan (punatytan)
Długość ok. 14 m
Dieta roślinożerny
Miejsce Argentyna, La Rioja

formacja Ciénaga del Río Huaco

Czas
252 201 145
66

ok. 84-66 Ma
późna kreda (kampanmastrycht)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Sauropoda

Somphospondyli

Titanosauria

Colossosauria

Aeolosaurini

Aeolosaurus copia.jpg
Rekonstrukcja Aeolosaurus. Punatitan mógł być podobny. Autor: Kakermish

Wstęp

Punatitan to rodzaj względnie niedużego zauropoda, który żył w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Argentyny. Został on opisany w 2020 r. przez Hechenlaitnera i współpracowników. W przeciwieństwie do większości argentyńskich tytanozaurów, nie pochodzi on z rejonu Patagonii, lecz a prowincji La Rioja, położonej w północno-zachodniej części kraju.

Etymologia

Nazwa Punatitan miejscowego określenia puna, oznaczającego typową dla wysokich Andów atmosferę z niewielką ilością tlenu. Epitet gatunkowy honoruje geologa Tima Coughlina, który jako pierwszy raportował o skamieniałościach dinozaurów w tym regionie.

Rekonstrukcja szkieletu punatytana (drugi od lewej) z zaznaczonymi znalezionymi kośćmi. Mniejszy szkielet należy do Bravasaurus. Źródło: Hechenleitner i in., 2020.

Materiał kopalny i budowa

Holotyp (CRILAR Pv-614) to część kręgu szyjnego, dwa środkowe kręgi grzbietowe, fragmentaryczna kość krzyżowa, trzynaście artykułowanych kręgów ogonowy, prawa k. łonowa, lewa k. kulszowa i kilka żeber.

Punatitan był co najwyżej średniej wielkości tytanozaurem, większym od Saltasaurus czy Neuquensaurus, lecz nieco mniejszym niż np. Aeolosaurus, z którym był prawdopodobnie blisko spokrewniony. Od swoich krewniaków różnił się szczegółami budowy kręgów.

Plik:Punatitan vertebrae.png
Kręgi punatytana. Źródło: Hechenleitner i in., 2020.


Spis gatunków

Punatitan Hechenleitner, Leuzinger, Martinelli, Rocher, Fiorelli, Taborda i Salgado, 2020
P. coughlini Hechenleitner, Leuzinger, Martinelli, Rocher, Fiorelli, Taborda i Salgado, 2020

Bibliografia

Hechenleitner, M.E., Leuzinger, L., Martinelli, A.G., Rocher, S., Fiorelli, L.E., Taborda, J.R.A. & Salgado, L. (2020). "Two Late Cretaceous sauropods reveal titanosaurian dispersal across South America". Communications Biology. 3 (1): 622. doi:10.1038/s42003-020-01338-w.