Saurolophus: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{DISPLAYTITLE:''Saurolophus''}} | {{DISPLAYTITLE:''Saurolophus''}} | ||
− | To jest | + | To jest wstępna wersja artykułu. |
<small> | <small> | ||
{| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | ||
Linia 36: | Linia 36: | ||
|- | |- | ||
! '''Systematyka''' | ! '''Systematyka''' | ||
− | | [[Dinosauria]] | + | | [[Dinosauria]] |
[[Ornithischia]] | [[Ornithischia]] | ||
Linia 45: | Linia 45: | ||
[[Hadrosauridae]] | [[Hadrosauridae]] | ||
− | + | ||
[[Saurolophinae]] | [[Saurolophinae]] | ||
|- | |- | ||
Linia 59: | Linia 59: | ||
</display_points> | </display_points> | ||
<small>Mapa 1. Występowanie ''Saurolophus osborni''.</small><hr> | <small>Mapa 1. Występowanie ''Saurolophus osborni''.</small><hr> | ||
− | <display_points type="terrain" zoom= | + | <display_points type="terrain" zoom=3> |
43.5° N, 101.3° E|formacja [[Nemegt]]|<small>''[[Saurolophus]] angustirostris'' - '''PIN 551-8''' - [[holotyp]] z 1948-1949 r.<br> ''[[Saurolophus]] angustirostris'' - 12 okazów z 1964-1970 r.</small> | 43.5° N, 101.3° E|formacja [[Nemegt]]|<small>''[[Saurolophus]] angustirostris'' - '''PIN 551-8''' - [[holotyp]] z 1948-1949 r.<br> ''[[Saurolophus]] angustirostris'' - 12 okazów z 1964-1970 r.</small> | ||
43.6° N, 100.5° E|[[Altan Ula]] III-IV, formacja [[Nemegt]]|<small>''[[Saurolophus]] angustirostris'' - 1 okaz z 1970-1971 r.</small> | 43.6° N, 100.5° E|[[Altan Ula]] III-IV, formacja [[Nemegt]]|<small>''[[Saurolophus]] angustirostris'' - 1 okaz z 1970-1971 r.</small> | ||
+ | 44° N, 120° E|Beilyie Kruchi, Heilungchiang|<small>''[[Saurolophus]] kryschtofovici ([[nomen dubium]])'' - fragment kości kulszowej.</small> | ||
</display_points> | </display_points> | ||
− | <small>Mapa 2. Występowanie ''Saurolophus angustirostris''.</small><hr> | + | <small>Mapa 2. Występowanie ''Saurolophus angustirostris'' i ''S. kryschtofovici''.</small><hr> |
<display_points type="terrain" zoom=1> | <display_points type="terrain" zoom=1> | ||
43.9° N, 100.1° E|[[Gurlin Tsav]], formacja [[Nemegt]]|<small>''[[Saurolophus]]'' sp. - ok. 300 tropów</small> | 43.9° N, 100.1° E|[[Gurlin Tsav]], formacja [[Nemegt]]|<small>''[[Saurolophus]]'' sp. - ok. 300 tropów</small> | ||
Linia 75: | Linia 76: | ||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
− | =''Saurolophus osborni''= | + | ==''Saurolophus osborni''== |
+ | |||
+ | ===Historia odkrycia=== | ||
+ | |||
+ | ===Materiał kopalny=== | ||
+ | |||
+ | ===Diagnoza=== | ||
− | == | + | ===Etymologia=== |
− | = | + | Nazwa [[rodzaj]]owa ''Saurolophus'' oznacza "grzebieniasty jaszczur" (z greckiego ''sauros'' - jaszczur i ''lophus'' - grzebień)<ref name="Bro1912">Barnum Brown, 1912. A crested dinosaur from the Edmonton Cretaceous. ''Bulletin of the American Museum of Natural History'' '''31''' (14): 131–136.</ref>. Epitet [[gatunek|gatunkowy]] - ''osborni'' - honoruje zasłużonego amerykańskiego paleontologa - [[Henry Fairfield Osborn|Henry'ego Fairfielda Osborna]]. |
− | == | + | ==''S. angustirostris''== |
− | == | + | ===Historia odkryć=== |
− | = | + | ===Materiał kopalny=== |
− | == | + | ===Diagnoza=== |
− | == | + | ===Porównanie z ''S. osborni''=== |
− | == | + | ===Tropy=== |
− | == | + | ===Etymologia=== |
− | = | + | Jak podaje [[Anatoly Konstantinovich Rozhdestvensky]] w oryginalnej, rosyjskiej publikacji z 1952 roku, ''S. angustirostris'' oznacza "зауролоф узкомордый", czyli "wąskopyski zaurolof"<ref name="Roz52">Рождественский, A.K. 1952. Новый представитель утконосых динозавров из Верхнемеловых отложений монголии. ''Доклады Академии Наук СССР'' '''86''': 405-408. <br>[Rozhdestvensky, A.K. 1952. A new representative of the duck-billed dinosaurs from the Upper Cretaceous deposits of Mongolia. ''Doklady Akademii Nauk S.S.S.R.'' '''86''': 405–408.]</ref>. |
− | == | + | ==''S. morrisi''== |
− | = | + | ===Historia odkrycia=== |
− | == | + | ===Materiał kopalny=== |
− | == | + | ===Diagnoza=== |
− | == | + | ===Etymologia=== |
+ | ''S. morrisi'' honoruje paleontologa [[William J. Morris|Williama J. Morrisa]], który wsławił się badaniami nad morfologią funkcjonalną i historią ewolucyjną hadrozaurydów z wybrzeża Pacyfiku i Środkowego Zachodu Ameryki Północnej<ref name="PM12">Prieto-Márquez, A., Wagner, J.R. 2012. ''Saurolophus morrisi'', a new species of hadrosaurid dinosaur from the Late Cretaceous of the Pacific coast of North America. ''[[Acta Palaeontologica Polonica]] (w druku)''</ref>. | ||
− | == | + | ==''S. kryschtofovici''== |
− | ='' | + | W 1930 roku [[Anatoly Nikolaevich Riabinin]] opisał fragment lewej kości kulszowej (dokładnie jej bliższy koniec; ryc. XX) znaleziony w Beilyie Kruchi, na północy Heilungchiang w [[Chiny|Chinach]]<ref name="Ria30">Riabinin, A.N. 1930. On the age and fauna of the dinosaur beds on the Amur River. ''Mémoir, Société Mineral Russia'' '''59''': 41–51.</ref>. |
− | =Spis gatunków= | + | ==Spis gatunków== |
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! ''Saurolophus'' | ! ''Saurolophus'' | ||
− | | [[Brown]], [[1912]] | + | | {{Kpt|[[Brown]]}}, [[1912]] |
|- | |- | ||
! ''S. osborni'' | ! ''S. osborni'' | ||
− | | [[Brown]], [[1912]] | + | | {{Kpt|[[Brown]]}}, [[1912]] |
|- | |- | ||
! ''S. angustirostris'' | ! ''S. angustirostris'' | ||
− | | [[Rozhdestvensky]], [[1952]] | + | | {{Kpt|[[Rozhdestvensky]]}}, [[1952]] |
|- | |- | ||
! ''S. morrisi'' | ! ''S. morrisi'' | ||
− | | [[Prieto-Márquez]] i [[Wagner]], [[2012]] | + | | {{Kpt|[[Prieto-Márquez]]}} i {{Kpt|[[Wagner]]}}, [[2012]] |
|- | |- | ||
| ''S. kryschtofovici'' | | ''S. kryschtofovici'' | ||
− | | [[Riabinin]], [[1930]] | + | | {{Kpt|[[Riabinin]]}}, [[1930]] |
| ''[[nomen dubium]]'' | | ''[[nomen dubium]]'' | ||
|} | |} | ||
+ | ==Bibliografia== | ||
+ | <small><references/></small> | ||
[[Kategoria:Dinosauria]] | [[Kategoria:Dinosauria]] | ||
Linia 146: | Linia 156: | ||
[[Kategoria:Kampan]] | [[Kategoria:Kampan]] | ||
[[Kategoria:Mastrycht]] | [[Kategoria:Mastrycht]] | ||
+ | |||
+ | |||
+ | <noinclude>Glut 1997 | ||
+ | |||
+ | Znane z lokacji: formacja Horseshoe Canyon (Alberta, Kanada) | ||
+ | formacja Nemegt (Omnogov; Mongolia) | ||
+ | neinazwana formacja w Heilungchang, Chiny | ||
+ | |||
+ | znany materiał: 18 okazów (1997), kompletny szkielet, dwie kompletne izolowane czaszki, zarówno dojrzałych jak i młodocianych (juwenilnych) osobników. | ||
+ | |||
+ | Holotyp: AMNH 5220, niemal kompletny szkielet z odcisiem skóry | ||
+ | Paratyp: AMNH 5221 - nieartykułowana czaszka | ||
+ | Plezjotyp: AMNH 5225 - kompletna k. kulszowa | ||
+ | |||
+ | Diagnoza: | ||
+ | S. osborni (Brown 1912b) | ||
+ | czaszka z długim, tylnim kostnym grzebieniem tworzonym przez wydlużenie kosci czołowej i nosowej; | ||
+ | k. lzowa bardzo długa, wyższy wyroste k. przedszczękowej wznosi się do tylnej granicy nozdrzy | ||
+ | promieniowa i barkowa podobnej długości | ||
+ | 8 kręgów krzyżowych | ||
+ | kulszowa kończy się wznosząca "stopa" | ||
+ | łonowa z któtkim wznoszącym się przednio ostrzem | ||
+ | biodrowa silnie łukowata, przedni wyrostek zakrzywiony w dół, cienki płat | ||
+ | czwarty krętarz k. udowej poniżej połowy trzony | ||
+ | palce II i IV krótie | ||
+ | |||
+ | S. angustirostris | ||
+ | -węzsza czaszka i dłuższy grzebień (Rozhdestevensky 1957) | ||
+ | Maryańska & Osmólska 1981a: | ||
+ | -krósze nozdrza | ||
+ | -krótsza i głębsza k. łzowa | ||
+ | -przednia część żuchwy wydłużona w długi wyrostek, wchodzący klinem między k. szczękową i łzową | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Saurolophus to pierwszy kanadjski dinozaur znany z niemal kompletnego szkieletu. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Historia odkrycia: | ||
+ | 1911 - Amerykańskie Muzeum historii naturalnej z Horseshoe Canyon Formation, wówczas znane jako formacja Edmonton. | ||
+ | 1912 - Barnum Brown opisuje holotyp i czasszkę; szkielet zostaje wypreparowany i wystawiony w amerykańskim muzeum historii naturalnej | ||
+ | 1913 - Barnum Brown opisuje Saurolophus osborni. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Saurolophus to duzy hadrozaur = holotypowysz szkielet mierzył ok. 8,4 m; 2 tony (Paul, 1988 - Glut, 1997) | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | Najbardziej wyróżniającą się cechą zaurolofa był kostny grzebień, który wznosi się ponad kąt czaszki niczym kolec. Brown 1912b,1913a porównywał grzebień do tego, ubecnego u kameleona, sugerując, że służył on do jako miejsce przyczepu silnych mięśni. | ||
+ | Dodson 1975 - sugeruje, że grzebienie mogły mieć znaczenie w identyfikacji płciowej. | ||
+ | |||
+ | Pierścień sklerotyczny z holotypowej czaszki wykazuje, że oko było znacznie mniejsze niż oczodół. Ruszeel 1940a wykazal, że płyty pierścienia sklerotycznego nie są szeregowe w jednym kierunku, ale raczej mają jeden lub więcej segmentów w których płytki nachodzą na siebie w odwrotnym kierunu niż w innym segmencie/segmentach. | ||
+ | |||
+ | w 1914 roku Brown utworzył podrodzinę Saurolophinae, zawierającą hadrozaurydy noszące szczątkowy grzebień | ||
+ | Brett-Surman zauważył, że wszystkie hadrozaurydy mogą byc przyporządkowane do jednej z dwóch podrodzin - Hadrosaurinae lub Lambeosaurinae, gdzie Saurolophinae zawierajacym się w Hadrozaurynach. | ||
+ | |||
+ | Duży okaz z Mongolii został wydobyty z formacji nemegt podczas Polsko-Mongolskich ekspedycji paleontologicznych. Przez Ryszarda Gradińskiego, Józefa Kazmierczaka i Jerzego Lefelda. Mierzył 12 metrów długości. S. angus to najbardziej obfity azjatycki hadrozaur, znany zarówno z Ałtan Uła jak i Tsagan hushu, i wydaje się być dominującym roślinożercą w formacji Nemegt | ||
+ | |||
+ | Bazując na badaniach czaszi młodego osobnik s.angu m&o 1979 stwierdziły, że jak u innych ptasiomiednicsznych - dwie kości ponadoczodołwe są inkorporowane w górną granicę oczodołu czaszki. M&o 1979 zasugerowały rówmnjież, że utrata ponadoczodołowych jest obecna zarówno u prymitywncyh lambeozaurynow jak i hadrozaurynów, podczas gdy u bardziej zaawansowanych lambezoaurynów ponadoczodołwe mogły być początkowo częścią obręczy oczodołowej, ulegając fuzji z przedczołową i zaoczodołową w czasie ontogenezy. | ||
+ | Wykazały również 1981, że wysotek k. nosowej jest prawdopodobnie wydrążony, a lity jedynie w szczytowym końcu. Zasugerowały, że grzebien służył do zwiększenia powierzchni oddechowej otworu nosowego, mając tym samym funkcję regulacji termicznej. Również do pewnego stopnia utrata u hadrozaurynów stawów pomiędzy częściami czaszki, zwłaszcza pomiędzy dolną gałęzią . przedszczękwoej i szczekową, służyła jako coś w rodzaju amortyzator wstrząsów, chroniacy delikatną struktruę nozdrzy przed uszkodzeniem w trakcie żucia. | ||
+ | |||
+ | S. kryschtofovici - n.d. - opiera się na bliższym końcu lewej k. kulszowej, znalezionej w Beiliyie Kruchi, w północnym Heilungchiang w Chinach. Została opisana przez Riabinina w 1930b. Jest obecnie uznawany za synonim s. ang. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Glut 2001 | ||
+ | w 1999 Ishigaki doniósł o odryciu ponad 600 dużych (25-155 cm długości), trójpalczastych tropów z późnej kredy w Bugeen Tsav i Gurilin Tsav w zachodniej części postyni Gobi. | ||
+ | Zostały odryte w latach 1995-1998 przez Hayshsibara Museum of Natural Science-Mongolian Paleontological Center Joint Paleoncological Expedicion Team, zostały przypisane do zaurolofa, bazując na obfitości kościu należących do tego rodzaju na tym samym terenie w tym samym czasie. | ||
+ | Jak twierdzi Ishigakio, ponad 15 000 tropów dinozaurów z 11 różnych lokacji na Gobi zopstały znalezionych podczas tej ekspedycji - również ankylozaurydów i teropodów. | ||
+ | |||
+ | Ishigaki,S. | ||
+ | Abundant Dinosaur Footprints from Upper Cretaceous of Gobi | ||
+ | Desert, Mongolia | ||
+ | Journal of Vertebrate Paleontology, Vol. 19, Supplement to Number | ||
+ | 3, p. 54A, 1999 | ||
+ | |||
+ | Glut 2006</noinclude> |
Wersja z 05:34, 26 mar 2012
To jest wstępna wersja artykułu.
Autor: |
Łukasz Czepiński |
Saurolophus (zaurolof) | |
---|---|
Długość: | do 12 m |
Masa: | 3 t |
Miejsce występowania: | Kanada
(formacja Horseshoe Canyon; Alberta) |
Czas występowania | 83,5-65,5 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Ryc. 1. Rekonstrukcje przyżyciowe S. osborni (A) i S. angustirostris (B), | |
Mapa znalezisk: | |
Wczytywanie mapy…
Mapa 1. Występowanie Saurolophus osborni.Wczytywanie mapy…
Mapa 2. Występowanie Saurolophus angustirostris i S. kryschtofovici.Wczytywanie mapy… Mapa 3. Występowanie Saurolophus sp.
|
Wstęp
Saurolophus osborni
Historia odkrycia
Materiał kopalny
Diagnoza
Etymologia
Nazwa rodzajowa Saurolophus oznacza "grzebieniasty jaszczur" (z greckiego sauros - jaszczur i lophus - grzebień)[1]. Epitet gatunkowy - osborni - honoruje zasłużonego amerykańskiego paleontologa - Henry'ego Fairfielda Osborna.
S. angustirostris
Historia odkryć
Materiał kopalny
Diagnoza
Porównanie z S. osborni
Tropy
Etymologia
Jak podaje Anatoly Konstantinovich Rozhdestvensky w oryginalnej, rosyjskiej publikacji z 1952 roku, S. angustirostris oznacza "зауролоф узкомордый", czyli "wąskopyski zaurolof"[2].
S. morrisi
Historia odkrycia
Materiał kopalny
Diagnoza
Etymologia
S. morrisi honoruje paleontologa Williama J. Morrisa, który wsławił się badaniami nad morfologią funkcjonalną i historią ewolucyjną hadrozaurydów z wybrzeża Pacyfiku i Środkowego Zachodu Ameryki Północnej[3].
S. kryschtofovici
W 1930 roku Anatoly Nikolaevich Riabinin opisał fragment lewej kości kulszowej (dokładnie jej bliższy koniec; ryc. XX) znaleziony w Beilyie Kruchi, na północy Heilungchiang w Chinach[4].
Spis gatunków
Saurolophus | Brown, 1912 | |
---|---|---|
S. osborni | Brown, 1912 | |
S. angustirostris | Rozhdestvensky, 1952 | |
S. morrisi | Prieto-Márquez i Wagner, 2012 | |
S. kryschtofovici | Riabinin, 1930 | nomen dubium |
Bibliografia
- ↑ Barnum Brown, 1912. A crested dinosaur from the Edmonton Cretaceous. Bulletin of the American Museum of Natural History 31 (14): 131–136.
- ↑ Рождественский, A.K. 1952. Новый представитель утконосых динозавров из Верхнемеловых отложений монголии. Доклады Академии Наук СССР 86: 405-408.
[Rozhdestvensky, A.K. 1952. A new representative of the duck-billed dinosaurs from the Upper Cretaceous deposits of Mongolia. Doklady Akademii Nauk S.S.S.R. 86: 405–408.] - ↑ Prieto-Márquez, A., Wagner, J.R. 2012. Saurolophus morrisi, a new species of hadrosaurid dinosaur from the Late Cretaceous of the Pacific coast of North America. Acta Palaeontologica Polonica (w druku)
- ↑ Riabinin, A.N. 1930. On the age and fauna of the dinosaur beds on the Amur River. Mémoir, Société Mineral Russia 59: 41–51.
Glut 1997
Znane z lokacji: formacja Horseshoe Canyon (Alberta, Kanada) formacja Nemegt (Omnogov; Mongolia) neinazwana formacja w Heilungchang, Chiny
znany materiał: 18 okazów (1997), kompletny szkielet, dwie kompletne izolowane czaszki, zarówno dojrzałych jak i młodocianych (juwenilnych) osobników.
Holotyp: AMNH 5220, niemal kompletny szkielet z odcisiem skóry Paratyp: AMNH 5221 - nieartykułowana czaszka Plezjotyp: AMNH 5225 - kompletna k. kulszowa
Diagnoza: S. osborni (Brown 1912b) czaszka z długim, tylnim kostnym grzebieniem tworzonym przez wydlużenie kosci czołowej i nosowej; k. lzowa bardzo długa, wyższy wyroste k. przedszczękowej wznosi się do tylnej granicy nozdrzy promieniowa i barkowa podobnej długości 8 kręgów krzyżowych kulszowa kończy się wznosząca "stopa" łonowa z któtkim wznoszącym się przednio ostrzem biodrowa silnie łukowata, przedni wyrostek zakrzywiony w dół, cienki płat czwarty krętarz k. udowej poniżej połowy trzony palce II i IV krótie
S. angustirostris -węzsza czaszka i dłuższy grzebień (Rozhdestevensky 1957) Maryańska & Osmólska 1981a: -krósze nozdrza -krótsza i głębsza k. łzowa -przednia część żuchwy wydłużona w długi wyrostek, wchodzący klinem między k. szczękową i łzową
Saurolophus to pierwszy kanadjski dinozaur znany z niemal kompletnego szkieletu.
Historia odkrycia:
1911 - Amerykańskie Muzeum historii naturalnej z Horseshoe Canyon Formation, wówczas znane jako formacja Edmonton.
1912 - Barnum Brown opisuje holotyp i czasszkę; szkielet zostaje wypreparowany i wystawiony w amerykańskim muzeum historii naturalnej
1913 - Barnum Brown opisuje Saurolophus osborni.
Saurolophus to duzy hadrozaur = holotypowysz szkielet mierzył ok. 8,4 m; 2 tony (Paul, 1988 - Glut, 1997)
Najbardziej wyróżniającą się cechą zaurolofa był kostny grzebień, który wznosi się ponad kąt czaszki niczym kolec. Brown 1912b,1913a porównywał grzebień do tego, ubecnego u kameleona, sugerując, że służył on do jako miejsce przyczepu silnych mięśni. Dodson 1975 - sugeruje, że grzebienie mogły mieć znaczenie w identyfikacji płciowej.
Pierścień sklerotyczny z holotypowej czaszki wykazuje, że oko było znacznie mniejsze niż oczodół. Ruszeel 1940a wykazal, że płyty pierścienia sklerotycznego nie są szeregowe w jednym kierunku, ale raczej mają jeden lub więcej segmentów w których płytki nachodzą na siebie w odwrotnym kierunu niż w innym segmencie/segmentach.
w 1914 roku Brown utworzył podrodzinę Saurolophinae, zawierającą hadrozaurydy noszące szczątkowy grzebień Brett-Surman zauważył, że wszystkie hadrozaurydy mogą byc przyporządkowane do jednej z dwóch podrodzin - Hadrosaurinae lub Lambeosaurinae, gdzie Saurolophinae zawierajacym się w Hadrozaurynach.
Duży okaz z Mongolii został wydobyty z formacji nemegt podczas Polsko-Mongolskich ekspedycji paleontologicznych. Przez Ryszarda Gradińskiego, Józefa Kazmierczaka i Jerzego Lefelda. Mierzył 12 metrów długości. S. angus to najbardziej obfity azjatycki hadrozaur, znany zarówno z Ałtan Uła jak i Tsagan hushu, i wydaje się być dominującym roślinożercą w formacji Nemegt
Bazując na badaniach czaszi młodego osobnik s.angu m&o 1979 stwierdziły, że jak u innych ptasiomiednicsznych - dwie kości ponadoczodołwe są inkorporowane w górną granicę oczodołu czaszki. M&o 1979 zasugerowały rówmnjież, że utrata ponadoczodołowych jest obecna zarówno u prymitywncyh lambeozaurynow jak i hadrozaurynów, podczas gdy u bardziej zaawansowanych lambezoaurynów ponadoczodołwe mogły być początkowo częścią obręczy oczodołowej, ulegając fuzji z przedczołową i zaoczodołową w czasie ontogenezy. Wykazały również 1981, że wysotek k. nosowej jest prawdopodobnie wydrążony, a lity jedynie w szczytowym końcu. Zasugerowały, że grzebien służył do zwiększenia powierzchni oddechowej otworu nosowego, mając tym samym funkcję regulacji termicznej. Również do pewnego stopnia utrata u hadrozaurynów stawów pomiędzy częściami czaszki, zwłaszcza pomiędzy dolną gałęzią . przedszczękwoej i szczekową, służyła jako coś w rodzaju amortyzator wstrząsów, chroniacy delikatną struktruę nozdrzy przed uszkodzeniem w trakcie żucia.
S. kryschtofovici - n.d. - opiera się na bliższym końcu lewej k. kulszowej, znalezionej w Beiliyie Kruchi, w północnym Heilungchiang w Chinach. Została opisana przez Riabinina w 1930b. Jest obecnie uznawany za synonim s. ang.
Glut 2001
w 1999 Ishigaki doniósł o odryciu ponad 600 dużych (25-155 cm długości), trójpalczastych tropów z późnej kredy w Bugeen Tsav i Gurilin Tsav w zachodniej części postyni Gobi.
Zostały odryte w latach 1995-1998 przez Hayshsibara Museum of Natural Science-Mongolian Paleontological Center Joint Paleoncological Expedicion Team, zostały przypisane do zaurolofa, bazując na obfitości kościu należących do tego rodzaju na tym samym terenie w tym samym czasie.
Jak twierdzi Ishigakio, ponad 15 000 tropów dinozaurów z 11 różnych lokacji na Gobi zopstały znalezionych podczas tej ekspedycji - również ankylozaurydów i teropodów.
Ishigaki,S. Abundant Dinosaur Footprints from Upper Cretaceous of Gobi Desert, Mongolia Journal of Vertebrate Paleontology, Vol. 19, Supplement to Number 3, p. 54A, 1999
Glut 2006