Suuwassea
| Autor: | Korekta: |
| Maciej Ziegler | Krzysztof Lichota |
| Suuwassea | |
|---|---|
| Długość: | 14-15 m |
| Masa: | 6-12 t |
| Miejsce występowania: | USA - Montana
(formacja Morrison - prawdopodobnie ekwiwalent ogniwa Brushy Basin) |
| Czas występowania | (?156) 150-147 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa. [2] | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Suuwassea jest jednym z wielu, i pierwszym opisanym, niedużym zauropodem z północnej części formacji Morrison, stosunkowo słabo poznanej w porównaniu z jej południową częścią. Holotyp Suuwassea jest mniejszy o około 1/3 od holotypów Diplodocus carnegii i Apatosaurus louisae, lecz osiągnął on 75-80% rozmiarów dorosłych (Hedrick i in., 2014). Suuwassea pochodzi prawdopodobnie z późnych osadów formacji Morrison, z piętra zwanego tytonem.
Etymologia
Nazwa rodzajowa pochodzi z języka Indian z plemienia Wron, od słowa suuwassa, oznaczającego "pierwszy grzmot słyszany wiosną". Samo słowo "suuwassa" składa się z dwóch słów-rdzeni: suu (grzmot) i wassa (wiekowy, starożytny). Te dwa słowa są hołdem złożonym tradycyjnemu, dziewiętnastowiecznemu określeniu zauropodów, jako "gromowych jaszczurów", od której to nazwy pochodzi znana nazwa Brontosaurus. Naukowcy zdecydowali się nadać dinozaurowi nazwę z języka Wron, ponieważ lokalizacja holotypu to rdzenne terytorium tych Indian, którzy mają tam dziś rezerwat.
Epitet gatunkowy nadano na cześć zmarłej Emilie deHellebranth, miłośniczki paleontologii, która sfinansowała ekspedycje prowadzone w latach 1999-2000, podczas których wydobyto szczątki Suuwassea.
Materiał kopalny
Holotyp i jedyny znany okaz to nieartykułowany szkielet oznaczony ANS 21122 (Academy of Natural Sciences - Akademia Nauk Przyrodniczych, Filadelfia). Składa się na niego: część lewej kości przedszczękowej i szczękowej z zębami; kość kwadratowa, kompletna mózgoczaszka, kość zębowa; dźwigacz, obrotnik, cztery kręgi szyjne i fragmenty kolejnych; 3 przednie kręgi grzbietowe i kilka żeber, wiele kręgów ogonowych z różnych części ogona; prawa łopatka, kość krucza i ramienna; część prawej kości piszczelowej, kość strzałkowa, kość piętowa, kilka kości śródstopia i pazury z kończyny tylnej.
Pozycja filogenetyczna
Z powodu niekompletności materiału oraz mozaiki cech diplodokidów i dikreozaurydów u Suuwassea, wyznaczenie jej pozycji jest utrudnione. Obszerna analiza Whitlocka (2011) wykazała, że to bazalny dikreozauryd - jedyny znany z kontynentów północnych. Hipoteza ta ma wyjątkowo silne wsparcie (13 niewątpliwych synapomorfii, decay index równy 11 - najwięcej w całej analizie). Podobny wynik miała analiza Salgado i in. (2006) oraz obszerna Tschoppa i in. (2015).
Analiza kladystyczna przeprowadzona przez autorów opisu zauropoda - Harrisa i Dodsona, ujawniła aż cztery możliwe pozycje w ramach nowo nazwanego kladu Flagellicaudata, obejmującego Dicraeosauridae i Diplodocidae, przez co Suuwassea znajdowała się w politomii z Dicraeosauridae i Diplodocidae. Jerry D. Harris w analizie filogenetycznej z roku 2006 potwierdził tą pozycję filogenetyczną Suuwassea, lecz zaznaczył, że jest ona wynikiem m. in. niekompletności materiału kostnego, zbyt małą ilością cech do analizy, np. przez nieznane cechy rodzaju Tornieria i nieuwzględnieniem cech wykazywanych przez osobniki przypisane do rodzajów Apatosaurus, Diplodocus i Barosaurus. Podobny wynika wykazała analiza Sereno i wsp. (2007). Jak wykazał Harris w kolejnych swoich badaniach (2006, 2007), morfologia Suuwassea najbardziej przypomina bazalnego diplodokida Apatosaurus. Kolejne analizy (Gallina i Apesteguía (2005), Rauhut i wsp. (2005, Remes (2006)) wykazały, że to właśnie bazalny diplodokid, co miało jednak słabe wsparcie.
W 2007 roku David Lovelace, Scott Hartman i William Wahl opisali nowy okaz Supersaurus vivianae i przeprowadzili analizę filogenetyczną odejmującą także ten rodzaj. Analiza ta wykazała, że Suuwassea należy do Apatosaurinae i że Suuwassea, Apatosaurus i Supersaurus tworzą klad, z apatozaurem i superzaurem jako taksonami siostrzanymi. Badania te wykazały, że apatozauryny były bardziej rozpowszechnione i zróżnicowane, niż wcześniej sądzono. Jak piszą Lovelace i in. apatozauryny były ograniczone do terenów Ameryki Północnej. Whitlock (2011), po poprawieniu kodowania Supersaurus wykazał, że taka topologia była wynikiem błędu.
Spis gatunków
| Suuwassea | Harris i Dodson, 2004 |
|---|---|
| S. emilieae | Harris i Dodson, 2004 |
Bibliografia
Harris, J.D. & Dodson, P. 2004. A new diplodocoid sauropod dinosaur from the Upper Jurassic Morrison Formation of Montana, USA. Acta Palaeontologica Polonica 49 (2): 197–210.
Harris, J.D. 2006. The significance of Suuwassea emilieae (Dinosauria: Sauropoda) for flagellicaudatan intrarelationships and evolution. Journal of Systematic Palaeontology 4(2): 185-198. doi: 10.1017/S1477201906001805
Harris, J.D. 2007. The appendicular skeleton of Suuwassea emilieae (Sauropoda: Flagellicaudata) from the Upper Jurassic Morrison Formation of Montana ( USA). Geobios 40(4): 501-522. doi: 10.1016/j.geobios.2006.02.002
Hedrick, B.P., Tumarkin-Deratzian, A.R., Dodson, P. 2014. Bone microstructure and relative age of the holotype specimen of the diplodocoid sauropod dinosaur Suuwassea emilieae. Acta Palaeontologica Polonica 59 (2): 295–304.
Lovelace, D.M., Hartman, S.A. & Wahl, W.R. 2007. Morphology of a specimen of Supersaurus (Dinosauria, Sauropoda) from the Morrison Formation of Wyoming, and a re-evaluation of diplodocid phylogeny. Arquivos do Museu Nacional, Rio do Janeiro, 65(4): 527-544.
Tschopp, E., Mateus, O. & Benson, R.B.J. 2015. "A specimen-level phylogenetic analysis and taxonomic revision of Diplodocidae (Dinosauria, Sauropoda)" PeerJ, 3, e857. doi:10.7717/peerj.857
Whitlock, J.A. 2011. A phylogenetic analysis of Diplodocoidea (Saurischia: Sauropoda). Zoological Journal of the Linnean Society, 161(4), 872–915. doi: 10.1111/j.1096-3642.2010.00665.x
![[2]](http://fc04.deviantart.com/fs8/i/2005/293/1/a/Suuwassea_emilieae_by_briankroesch.jpg){kind=link}
![[1]](https://en.wikipedia.org/wiki/File:Suuwassea_emiliae3.JPG){kind=link}