Dystylosaurus

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Korekta:
Marcin Szermański, Maciej Ziegler Jakub Starzyński


Dystylosaurus (dystylozaur)
Długość: ? m
Masa: ? t
Miejsce występowania: USA - Kolorado

(formacja Morrison – ogniwo Brushy Basin)

Czas występowania 155-148 Ma

późna jura (kimeryd - tyton)

Systematyka Dinosauria

Sauropodomorpha

Sauropoda

Neosauropoda

Diplodocoidea / Macronaria

Diplodocidae / Brachiosauridae

Diplodocinae / -

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Dystylosaurus to rodzaj tajemniczego zauropoda żyjącego pod koniec okresu jurajskiego na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych. Jego niejasna pozycja taksonomiczna ściśle wiąże się z innymi północnoamerykańskimi zauropodami: Supersaurus i Ultrasauros.

Materiał kopalny

Dystylozaur znany jest jedynie z jednego dużego, przednio-środkowego kręgu grzbietowego (nr katalogowy BYU 4503, znany był on wcześniej pod numerem BYU 5750).

Budowa

Łuk neuralny jest poprzecznie szeroki, co przypomina Giraffatitan, ale wyrostek kolczysty jest krótki i szeroki (Jensen, 1987; Paul, 1988). Kręg ma ok. 110 cm wysokości (Paul, 1988).

Pozycja systematyczna i ważność

Nie jest jasne do jakiej grupy zauropodów należy dystylozaur. Kręg jest „ekstremalnie podobny” do kręgu zaliczanego do Supersaurus WDC DMJ-021-085 (Lovelace i in., 2007, s. 531). Często uważa się więc Dystylosaurus za młodszy synonim Supersaurus, który jest uważany za przedstawiciela Diplodocinae (np. Tschopp i in., 2015). BYU 4503 zamieszczony osobno w analizie Tschoppa i in. (2015) grupował się z pozostałym materiałem z Dry Mesa i innymi blisko spokrewnionym okazami, jak Supersaurus lourinhanensis, co sugeruje pokrewieństwo lub tożsamość z Supersaurus. Taylor (online 2019) wskazuje, że to możliwy do zdiagnozowania diplodokid, którego unikalną cechą jest m.in. nierozdwojony wyrostek kolczysty. Inni z kolei uważają go za potencjalnie ważnego brachiozauryda – choć wskazuje się, że nie znaleziono dotąd autapomorfii (np. Upchurch i in., 2004), gdyż holotyp przypomina analogiczny kręg u Brachiosaurus, choć różni się proporcjami.

Jeśli Dystylosaurus edwini to synonim Supersaurus vivianae, priorytet ma ten drugi, skoro Curtice i Stadtman zapewne w 2001 r. wybrali tą nazwę, zgodnie z art. 24.2.1 ICZN.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Dystylosaurus znaczy "podwójnie belkowaty jaszczur". Z kolei epitet gatunkowy edwini honoruje Daniela Edwina (Eddieego) Jonesa, który ze swą żoną Vivian w ocenie Jensena "sprowadzili więcej nowych dla nauki taksonów dinozaurów niż wszyscy inni działający w dwójkę amatorzy, zapewniając 20 lat wsparcia logistycznego dla prac terenowych na płaskowyżu Uncompahgre" (Jensen, 1985, s. 707).

Spis gatunków

Dystylosaurus Jensen, 1985 nomen dubium, ?= Supersaurus Jensen, 1985
D. edwini Jensen, 1985 nomen dubium, ?= Supersaurus vivianae Jensen, 1985

Bibliografia

Jensen, J.A. (1985) "Three new sauropod dinosaurs from the Upper Jurassic of Colorado" Western North American Naturalist, 45, 697-709.

Jensen, J.J (1987) "New Brachiosaur material from the late Jurassic of Utah and Colorado" Western North American Naturalist, 47 (4), 592-608.

Lovelace, D.M., Hartman, S.A. & Wahl, W.R. (2007) "Morphology of a specimen of Supersaurus (Dinosauria, Sauropoda) from the Morrison Formation of Wyoming, and a re-evaluation of Diplodocid phylogeny" Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro, 65 (4), 527-544.

Paul, G.S. (1988) "The brachiosaur giants of the Morrison and Tendaguru with a description of a new subgenus, Giraffatitan, and a comparison of the world's largest dinosaurs" Hunteria, 2(3).

Tschopp, E., Mateus, O. & Benson, R.B.J. (2015) "A specimen-level phylogenetic analysis and taxonomic revision of Diplodocidae (Dinosauria, Sauropoda)" PeerJ, 3, e857. DOI:10.7717/peerj.857

Upchurch, P., Barrett, P.M. & Dodson, P. (2004) Sauropoda. [w:] David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): "The Dinosauria". Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press.

Taylor, M. (online 2019) https://svpow.com/2019/07/08/supersaurus-ultrasaurus-and-dystylosaurus-in-2019-part-7-at-last-dystylosaurus-has-its-day/