Loricatosaurus

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Maciej Ziegler
Korekta: Tomasz Sokołowski, Łukasz Czepiński, Krzysztof Lichota, Paweł Konarzewski


Loricatosaurus (lorikatozaur)
Długość 5-6 (?) m
Masa 1-2 (?) t
Dieta roślinożerny
Miejsce Wielka Brytania - Peterborough

(formacja Oxford Clay)


Francja - Normandia

Czas
252 201 145
66

ok. 165-162 Ma
(środkowa jura - kelowej)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Thyreophora

Stegosauria

Stegosauridae

? Stegosaurinae

Loricatosaurus priscus.png
Rekonstrukcja Loricatosaurus. Autor: Connor Ashbridge [1]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Loricatosaurus był stegozaurydem żyjącym na terenach obecnej Europy w środkowej jurze. Jego szczątki odnaleziono na obszarze Anglii i Francji.

Historia taksonomii

Początkowo holotyp lorikatozaura został uznany za szczątki rodzaju Stegosaurus, jako gatunek Stegosaurus priscus. Został on później uznany za należący do Lexovisaurus durobrivensis. W 2008 roku Maidment, Norman, Barrett i Upchurch uznali Lexovisaurus durobrivensis, którego holotyp okazał się niediagnostyczny, za nomen dubium i na podstawie części materiału wcześniej do niego zaliczonego utworzyli nowy takson - Loricatosaurus.

Materiał kopalny wraz z miejscem znalezienia

Holotyp (NHMUK PV R3167) to niekompletny szkielet zawierający: dwa kręgi szyjne, sześć grzbietowych, szesnaście ogonowych, prawą kość ramienną i kość łokciową, kości nadgarstka, dwie kości śródręcza (jedna niekompletna), części kości biodrowej, kulszowej i łonowej, lewą kość udową, część kości strzałkowej i piszczelowej z przyrośniętymi kośćmi stępu oraz brzuszne części trzech dużych płyt kostnych i oddzielne fragmenty oraz prawy kolec barkowy. Okaz pochodzi z iłów oksfordzkich (Oxford Clay) datowanych na kelowej z Fletton, Peterborough.

Materiał przypisany pochodzący z Fletton to izolowany prawy tylny wyrostek łonowy (CAMSM J.46875) i płytka grzbietowa (CAMSM J.46874). Do Loricatosaurus mogą należeć również odnalezione w Anglii kolce ogonowe.

Kolejny przypisany okaz (MHNH BR 001) to niekompletny szkielet składający się z: kręgów szyjnych, grzbietowych, ogonowych oraz szewronów, lewej kości ramiennej, prawej kości udowej, kości strzałkowej i piszczelowej oraz ogromnego prawego kolca barkowego. Jego szczątki znaleziono w osadach datowanych na wczesny kelowej w Le Fresne d’Argences, Calvados w Normandii (północna Francja) (Galton, 2016).

Budowa i paleobiologia

Prawdopodobnie był zbudowany podobnie jak inne stegozaurydy - miał małą głowę, średniej długości szyję i dość potężny korpus podparty czterema mocnymi nogami, z przednimi wyraźnie krótszymi od tylnych. Posiadał też długi ogon zakończony kolcami, które służyły zapewne do obrony przed drapieżnikami, takimi jak Dubreuillosaurus czy Eustreptospondylus. Podobnie jak swoi kuzyni posiadał parę ogromnych kolców wyrastających z barków. Poruszał się przeważnie na czterech kończynach, jednak niektóre cechy budowy i ślady pozostawione przez stegozaurydy sugerują, że od czasu do czasu poruszały się one na dwóch nogach. Loricatosaurus różnił się od pozostałych stegozaurów budową kręgów ogonowych (Galton, 2016).

Pozycja systematyczna

Na podstawie badań i analiz kladystycznych z roku 2008 uznano lorikatozaura za stegozauryda, tworzącego klad w skład którego wchodzą także Tuojiangosaurus i Paranthodon. Są one blisko spokrewnione z rodzajem Stegosaurus (sensu Maidment i in., 2008 - zob. opis Hesperosaurus) i nieco dalej z Kentrosaurus. Wszystkie te dinozaury należą do podrodziny Stegosaurinae.

Jednak z nowszego badania (Mateus i in, 2009, na podstawie Maidment i in., 2008 z dodatkowymi czterema cechami i dodaniem Miragaia) wynika inna pozycja systematyczna - Loricatosaurus jest taksonem siostrzanym kladu zaawansowanych stegozaurydów (Stegosaurinae + Dacentrurinae).

Etymologia

Loricatosaurus znaczy "opancerzony jaszczur". Nazwa powstała z połączenia słów: łac. loricatus (opancerzony) i gr. saurus (jaszczur).

Spis gatunków

Loricatosaurus Maidment, Norman, Barrett i Upchurch, 2008
L. priscus (Nopcsa, 1911) Maidment, Norman, Barrett i Upchurch, 2008
= Stegosaurus priscus Nopcsa, 1911
= Lexovisaurus priscus (Nopcsa, 1911) Kuhn, 1964

Bibliografia

Galton, P. M. (2016). "Notes on plated dinosaurs (Ornithischia: Stegosauria), mostly on dermal armor from Middle and Upper Jurassic of England (also France, Iberia), with a revised diagnosis for Loricatosaurus priscus (Callovian, England)". Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie-Abhandlungen, 1-25. doi:10.1127/njgpa/2016/0603

Maidment, S.C.R., Norman, D.B., Barrett, P.M., & Upchurch, P. (2008) "Systematics and phylogeny of Stegosauria (Dinosauria: Ornithischia)" Journal of Systematic Palaeontology, 6(4), 367-407. doi:10.1017/S1477201908002459

Mateus, O., Maidment, S.C.R. & Christiansen, N.A. (2009) "A new long-necked 'sauropod-mimic' stegosaur and the evolution of the plated dinosaurs" Proceeding of the Royal Society B 276, 1663, 1815-1821 doi: 10.1098/rspb.2008.1909