Gamatavus

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Paweł Konarzewski
Korekta: Szymon Jagusztyn


Gamatavus
Długość do 1,5 m
Dieta roślinożerny
Miejsce Brazylia, Rio Grande do Sul

(formacja Santa Maria)

Czas
252 201 145
66

242-237 Ma
środkowy trias-późny trias
(ladyn - wczesny karnik)

Systematyka Archosauria

Ornithodira

Dinosauromorpha

Dinosauriformes

Silesauridae

Asilisaurus.jpg
Rekonstrukcja asilizaura. Gamatavus był zapewne podobny. Autor: "Smokeybjb" [1]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Gamatavus to rodzaj jednego z najstarszych znanych przedstawicieli Silesauridae żyjącego w triasie na terenach dzisiejszej Brazylii.

Materiał kopalny, anatomia i klasyfikacja

Holotyp o numerze UFSM 11348a to częściowe prawe biodro. W tym samym miejscu co holotyp odnaleziono również okaz UFSM 11348b (częściowa lewa kość udowa) i UFSM 11348c (cztery niekompletne kręgi). Ich przynależność do Gamatavus jest wątpliwa. Mimo dość skąpego materiału udało się przypisać Gamatavus do rodziny silezaurydów, gdyż miednica była bardziej długa niż szeroka i miała zamkniętą panewkę. Prawdopodobnie nie udało mu się osiągnąć niskiego profilu budowy, w przeciwieństwie do późniejszego silezaura. Co interesujące analiza filogenetyczna wykazała, że w wersji gdzie silezaurydy nie są dinozaurami, Gamatavus jest bardziej zaaawansowany niż w tej, gdzie ta grupa należy do Ornithischia.

Paleobiologia

Gamatavus był niewielkim zwierzęciem, mierzącym ok. 1,5 m. Prawdopodobnie, jak jego lepiej poznani krewni, był wszystkożerny lub roślinożerny. W tym samym miejscu i czasie na brzegu prehistorycznej rzeki żyły również dicynodonty Dinodontosaurus oraz bardzo zróżnicowane cynodonty z linii "ssaczej".

Etymologia

Nazwa rodzajowa to połączenie słów Gama nawiązujących do miejsca Picada do Gama, gdzie znaleziono skamieniałości oraz wyrazu atavus (z języka łacińskiego pradziadek). Epitet gatunkowy antiquus oznacza starożytny, pradawny.

Spis gatunków

Gamatavus Pretto, Müller, Moro, Silva Garcia, Paes Neto i da Rosa, 2022
G. antiquus Pretto, Müller, Moro, Silva Garcia, Paes Neto i da Rosa, 2022

Bibliografia

Piechowski, R., Tałanda, M., & Dzik, J. (2014). "Skeletal variation and ontogeny of the Late Triassic Dinosauriform Silesaurus opolensis". Journal of Vertebrate Paleontology, 34(6), 1383-1393. doi:10.1080/02724634.2014.873045

Pretto, F.A., Müller, R.T., Moro, D., Silva, Garcia, A., Paes Neto, V.D., da Rosa, Á.A.S.(2022). "The oldest South American silesaurid: New remains from the Middle Triassic (Pinheiros-Chiniquá Sequence, Dinodontosaurus Assemblage Zone) increase the time range of silesaurid fossil record in southern Brazil", Journal of South American Earth Sciences. doi:10.1016/j.jsames.2022.104039