Ostromia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „{{DISPLAYTITLE:''Ostromia''}} <small> {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: | Korekta: |- | Adrian Sztuba | |} </small> ---- {| class="...”)
 
m
Linia 49: Linia 49:
  
 
==Wstęp==
 
==Wstęp==
''Ostromia'' to rodzaj małego [[Theropoda|teropoda]] z grupy [[Paraves]], którego szczątki znaleziono w  miejscowości  Jachenhausen, niedaleko Riedenburg, w Bawarii . Został on wydzielony z rodzaju ''[[Archaeopteryx]]''  w oparciu o tzw. okaz z Haarlem.  
+
''Ostromia'' to rodzaj małego [[Theropoda|teropoda]] z grupy [[Paraves]], którego szczątki znaleziono w  miejscowości  Jachenhausen, niedaleko Riedenburg, w Bawarii. Został on wydzielony z rodzaju ''[[Archaeopteryx]]''  w oparciu o tzw. okaz z Haarlem.  
  
 
==Etymologia==
 
==Etymologia==
Linia 65: Linia 65:
  
 
Kość łonowa bardziej przypomina kość łonową ''[[Anchiornis]]'', niż ''[[Archaeopteryx]]''- jest zakrzywiona, środkowa część jest skierowana do przodu.  
 
Kość łonowa bardziej przypomina kość łonową ''[[Anchiornis]]'', niż ''[[Archaeopteryx]]''- jest zakrzywiona, środkowa część jest skierowana do przodu.  
U archeopteryksa stosunek długości III kości śródręcza do I kości śródręcza waha się między 2,99 (okaz berliński) a 3,33 (okaz z Thermopolis). W przypadku okazu z Haarlem wynosi 2,21. ''Ostromia'' różni się od ''[[Archaeopteryx]]''  także pod względem długość kości piszczelowo-stępowej w stosunku do śródstopia. U archeopteryksa waha się między 1,74 (okaz z Eichstätt) a 1,94 (okaz z Solnhofen), ale wynosi 1,67 u ''Ostromia''. Ponieważ w przypadku okazu z Haarlem długość kości piszczelowo-stępowej i śródstopia można tylko oszacować , należy podchodzić ostrożnie do tej wartości.
+
U archeopteryksa stosunek długości III kości śródręcza do I kości śródręcza waha się między 2,99 (okaz berliński) a 3,33 (okaz z Thermopolis). W przypadku okazu z Haarlem wynosi 2,21. ''Ostromia'' różni się od ''[[Archaeopteryx]]''  także pod względem długości kości piszczelowo-stępowej w stosunku do śródstopia. U archeopteryksa waha się między 1,74 (okaz z Eichstätt) a 1,94 (okaz z Solnhofen), ale wynosi 1,67 u ''Ostromia''. Ponieważ w przypadku okazu z Haarlem długość kości piszczelowo-stępowej i śródstopia można tylko oszacować , należy podchodzić ostrożnie do tej wartości.
  
Obecność Anchiornithidae spoza Azji świadczy, że w obrębie [[Maniraptora|maniaraptorów]] nastąpiła szybka radiacja. Mogła być ona efektem ich zdolności do lotu, a tym samym większymi możliwościami rozprzestrzeniania się.  
+
Obecność Anchiornithidae spoza Azji świadczy, że w obrębie [[Maniraptora|maniaraptorów]] nastąpiła szybka radiacja. Mogła być ona efektem ich zdolności do lotu, a tym samym większych możliwości rozprzestrzeniania się.  
  
 
==Spis gatunków==
 
==Spis gatunków==

Wersja z 23:51, 15 lut 2018

Autor: Korekta:
Adrian Sztuba


Ostromia (ostromia)
Długość: ?
Masa: ?
Miejsce występowania: Niemcy, Bawaria

(formacja Painten)

Czas występowania ok. 152 Ma

późna jura (wczesny tyton)

Systematyka Dinosauria

Theropoda

Tetanurae

Coelurosauria

Paraves

Eumaniraptora

Anchiornithidae

Wstęp

Ostromia to rodzaj małego teropoda z grupy Paraves, którego szczątki znaleziono w miejscowości Jachenhausen, niedaleko Riedenburg, w Bawarii. Został on wydzielony z rodzaju Archaeopteryx w oparciu o tzw. okaz z Haarlem.

Etymologia

Nazwa rodzajowa honoruje Johna Ostroma, który zidentyfikował okaz z Haarlem jako teropoda.

Historia odkryć i materiał kopalny

Jego szczątki znaleziono w miejscowości Jachenhausen, w Bawarii. Okaz opisano już w 1857 r. (na kilka lat przed opisaniem Archaeopteryx), jednak błędne uznano go za pterozaura. Nadano mu wówczas nazwę Pterodactylus crassipes. Następnie skamieniałość trafiła do Teylers Museum w Holandii, skąd bierze się nazwa tego okazu. Dopiero w 1970 r. John Ostrom uznał go za przedstawiciela Archaeopteryx, jednak wyodrębniono dla niego nowy gatunek- Archaeopteryx crassipes. W 2017 r. (Foth i in., 2017) wyróżniono nowy rodzaj w oparciu o ten okaz- Ostromia.

Okaz jest niekompletny- znaleziono jedynie kończyny tylne, dłoń, oraz pojedyncze kręgi i żebra. Zresztą te fragmenty zachowały się dość słabo- niektóre, jak część kości łonowej, oraz fragmenty paliczków, zachowały się jako odciski na skale. W skale utrwaliły się także niewyraźne ślady piór.

Budowa i pozycja filogenetyczna

Okaz z Haarlem jest mniej kompletny, niż większość innych osobników Archaeopteryx. Mimo to udało się ustalić, że znacznie różni się od pozostałych Archaeopteryx, a także, że jest bliżej spokrewniony z Anchiornis, niż z Archaeopteryx. Zaliczono go więc do rodziny Anchiornithidae.

Po obu stronach paliczków dłoni Ostromia znajdują się bruzdy, które są podobne do tych spotykanych u Anchiornis. Niektóre okazy archeopteryksa (np. okaz z Solnhofen) również posiadają bruzdy na paliczkach, jednak są one nieregularne i powstały przez zgniecenie kości. Bruzdy u Ostromia i Anchiornis są regularne, więc jest wątpliwe, by powstały po śmierci.

Kość łonowa bardziej przypomina kość łonową Anchiornis, niż Archaeopteryx- jest zakrzywiona, środkowa część jest skierowana do przodu. U archeopteryksa stosunek długości III kości śródręcza do I kości śródręcza waha się między 2,99 (okaz berliński) a 3,33 (okaz z Thermopolis). W przypadku okazu z Haarlem wynosi 2,21. Ostromia różni się od Archaeopteryx także pod względem długości kości piszczelowo-stępowej w stosunku do śródstopia. U archeopteryksa waha się między 1,74 (okaz z Eichstätt) a 1,94 (okaz z Solnhofen), ale wynosi 1,67 u Ostromia. Ponieważ w przypadku okazu z Haarlem długość kości piszczelowo-stępowej i śródstopia można tylko oszacować , należy podchodzić ostrożnie do tej wartości.

Obecność Anchiornithidae spoza Azji świadczy, że w obrębie maniaraptorów nastąpiła szybka radiacja. Mogła być ona efektem ich zdolności do lotu, a tym samym większych możliwości rozprzestrzeniania się.

Spis gatunków

Ostromia Foth i Rauhut, 2017
O. crassipes Meyer, 1857
= Pterodactylus crassipes Meyer, 1857
= Archaeopteryx crassipes (Meyer, 1857) Ostrom, 1972

Bibliografia

Foth C., Rauhut O.W.M. 2017. Re-evaluation of the Haarlem Archaeopteryx and the radiation of maniraptoran theropod dinosaurs. BMC Evolutionary Biology 17: 236.