Timimus

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Wersja z dnia 15:57, 19 mar 2012 autorstwa Szerman (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „<small> {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: | Korekta: |- | Adrian Tkocz | Maciej Ziegler |} </small> ---- {| class="wikitable" styl...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Korekta:
Adrian Tkocz Maciej Ziegler


Timimus (timim)
Długość: 3,5 m
Masa: ? kg
Miejsce występowania: Australia - "Zatoka Dinozaurów"

(grupa Otway)

Czas występowania ok. 106 Ma

wczesna kreda (alb)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Theropoda

Tetanurae

Coelurosauria

Paraves

? Dromaeosauridae

? Unenlaginae

400px

Rekonstrukcja przyżyciowa Timimus. [2].

Wstęp

Timimus to rodzaj celurozaura z albu południowej Australii. W kolejnych badaniach sklasyfikowano go jako Coelurosauria incertae sedis. Timimus wyróżnia się spośród innych ornitomimozaurów brakiem międzykłykciowego rowka na przedniej powierzchni kości udowej. Dinozaur ten ma kilka cech wspólnych z późnojurajskim Elaphrosaurus bambergi, który też był uznawany za dinozaura "strusiokształtnego". Z kolei Mortimer zasugerował, że timim może być unenlaginem. Ostatecznie Agnolin i współpracownicy (2010) uznali go za parawiala i prawdopodobnie unenlagina oraz za nomen dubium.

Materiał kopalny

Holotyp (P186303) to kość udowa dorosłego zwierzęcia mierząca 432 mm.

Kości udowe timima, u góry młodego osobnika, na dole dorosłego.[1]

Druga kość (P186323) należała do młodego osobnika i mierzy tylko 195 mm. Znaleziono ją około metr od holotypu. Również kilka kręgów jest przypisanych do tego rodzaju. Autor opisu uznał go za ornitomimozaura, pierwszego odkrytego w Australii i pierwszego spoza Laurazji. Kość łonowa (P186058), kręgi i pazury odkryte w 1996 w Flat Rocks mogły należeć do jakiegoś przedstawiciela Ornithomimosauria. Pojawiły się teorie jakoby ornitomimozaury (i neoceratopsy) wywodziły się z Gondwany i później rozprzestrzeniły się na półkulę północną.

Paleobiologia

Timimus był smukłym zwierzęciem, prawdopodobnie dobrym biegaczem. Tereny, które zamieszkiwał, we wczesnej kredzie były położone za południowym kołem podbiegunowym. Anusuya Chinsamy, ekspert od mikrostruktury skamieniałych kości, zbadała w 1998 roku skamieliny timima i lielynazaury. Odkryła ona cykliczny wzór na kości, co może sugerować, że Timimus hibernował w czasie zimnych miesięcy.

Etymologia

Teropoda tego nazwano na cześć syna odkrywców, Timiego oraz profesora Tima Flannery’ego, sławnego australijskiego paleontologa. Nazwa gatunkowa została nadana dla uhonorowania Johna Hermana. Słowo mimus oznacza "naśladować".

Spis gatunków

Timimus Rich i Vickers-Rich, 1994 nomen dubium
T. hermani Rich i Vickers-Rich, 1994 nomen dubium

Bibliografia

http://home.comcast.net/~eoraptor/Troodontidae.htm#Timimushermani