Yandangornis

Autor:

Michał Siedlecki

---

Yandangornis (jandangornis)
Długość	60 cm
Wysokość	27 cm (w biodrach)
Masa	2,1 kg
Dieta	brak danych (mięsożerny?)
Miejsce	Chiny - prowincja Zhejiang (grupa Tangshang)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 81,5 Ma późna kreda (wczesny kampan)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Theropoda Avialae
Okaz typowy jandangornisa. Autor zdjęcia: Kumiko. [1]

Wstęp

Yandangornis to rodzaj bazalnego awiala żyjącego na terenie obecnych Chin, w drugiej połowie epoki późnej kredy.

Materiał kopalny

Holotyp (M1326) to prawie kompletny szkielet, któremu brakuje tylko kości nadgarstka oraz palców I i fragmentu II.

Budowa i paleobiologia

Jandangornis był niewielkim ptakiem wyróżniającym się masywnymi kończynami przednimi i długim ogonem. Jego dziób oraz szczęki były bezzębne, kość przedszczękowa stanowiła aż 40% długości czaszki, sama czaszka zaś lekko zbudowana. Jego mostek o wiele dłuższy niż szeroki, a od tyłu wklęsły, kości śródstopia były od dalszej strony zrośnięte ze sobą. Awial ten posiadał również gastralia (żebra brzuszne), a jego kończyny przednie nie były zredukowane.

Wspomniane cechy budowy wskazują, że jandangornis prawdopodobnie był ptakiem, który był dobrze przystosowany do środowiska lądowego. Prawdopodobnie nie potrafił latać, przez posiadanie masywnego, długiego ogona. Za to potrafił dobrze biegać. Szacowana szybkość biegu jandangornisa wynosi 35,9 km/h (10 m/s), co czyni go najszybszym znanym naziemnym ptakiem Mezozoiku (Molina-Pérez i Larramendi, 2019).

Systematyka

Jandangornis zazwyczaj jest uznawany za wcześnie oddzielonego przedstawiciela linii awiali, czasami umieszczanego we własnej rodzinie Yandangornithidae w obrębie kladu Yandangithiformes. Był jednak również uznany za nieptasiego teropoda (Zhou i Zhang, 2007), lecz ta interpretacja nie uzyskała aprobaty innych paleontologów.

Etymologia

Nazwa rodzajowa oznacza "ptak z góry Yandang", w pobliżu której odnaleziono szczątki tego ptaka. Epitet gatunkowy tłumaczy się z łaciny jako "długoogonowy", co odnosi się do charakterystycznej cechy tego awiala.

Spis gatunków

Yandangornis	Cai i Zhao, 1999
Y. longicaudus	Cai i Zhao, 1919

Bibliografia

Cai, Z. & Zhao, L. (1999). "A long tailed bird from the Late Cretaceous of Zhejiang". Science in China Series D-Earth Sciences Vol. 42, No. 4, 1999 pp.434-441

Ford, T. (online) http://paleofile.com/Dinosaurs/Aves/Yandangornis.asp

Zhou, Z. & Zhang, F. (2007). "Mesozoic birds of China––a synoptic review." "Frontiers of Biology in China" 2(1):1-14