Seitaad

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Korekta:
Marcin Szermański Łukasz Czepiński

Mateusz Tałanda

Kamil Kamiński


Seitaad (sejtad)
Długość: ok. 2-2,5 m
Masa: ? kg
Miejsce występowania: USA - stan Utah

(dolne pokłady formacji Navajo)

Czas występowania 189,6-175,6 Ma

wczesna jura (pliensbach - toark)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Plateosauria

Massopoda

?Sauropodiformes

Seitaad.jpg

Rekonstrukcja przyżyciowa (na biało zaznaczone kości należące do holotypu).

Źródło: [1]

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Seitaad to roślinożerny dinozaur gadziomiedniczny należący do zauropodomorfów. Mimo niewielkich rozmiarów – długość holotypu ocenia się na około 2-2,5 metra – jest bardzo ważnym odkryciem paleontologicznym. Wynika to z tego, że na terenie Ameryki Północnej zapis kopalny tej grupy dinozaurów jest ubogi w przedziale czasowym późny triaswczesna jura.

Szczątki Seitaad odkryte w piaskowcach w południowym Utah (formacja Navajo) są jednymi z najbardziej kompletnych szkieletów kopalnych kręgowców, z tego miejsca. Gatunkiem typowym, a zarazem jedynym należącym do tego rodzaju jest Seitaad ruessi.

Materiał kopalny

Na holotyp o numerze UMNH VP 18040, będący artykułowanym szkieletem pozaczaszkowym, składają się następujące kości: pozostałości 11 kręgów grzbietowych, 16 żeber szyjnych, oba pasy piersiowe, prawie kompletna lewa kończyna przednia i częściowa prawa przednia, części miednicy, niekompletna lewa kończyna tylna oraz częściowo artykułowane żebra brzuszne (gastralia).

Diagnoza

Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych.

Nieeuzaropodowy zauropodomorf, różniący się od pozostałych bazalnych zauropodomorfów następującymi cechami (autapomorfie zaznaczone *): łuki neuralne środkowych kręgów grzbietowych prawie równe lub wyższe niż odpowiadające im trzony; obecność wyraźnej płytki przyśrodkowego wyrostka łopatki wspierana tylnie do powierzchni stawu*; wystający wierzchołek naramienno-piersiowy przesunięty proksymalnie od główki kości ramiennej przez różne proksymalnie skierowane haki*; proksymalnie wypukły bok i rozszerzony proksymalnej powierzchni kości śródręcza I*; kość łonowa z poprzecznie wąskimi i wydłużonymi osłonami i stosunkowo nieduży otwór zasłonowy; rozszerzony pazur obecny na palcu II tylnej kończyny.

Rekonstrukcja sejtada. Autor: Jakub Kowalski.

Pozycja systematyczna

Pozycja systematyczna sejtada jest trudna do ustalenia. Część badań sugeruje bliskie pokrewieństwo z plateozaurydami lub massospondylydami. Inne z kolei sugerują przynależność lub bliskie pokrewieństwo do Anchisauria. Wg Otero i in. (2015) był on siostrzany do kladu Anchisauria. W analizie McPhee i in. (2014) okazał się bardziej zaawansowany i należał do Sauropodiformes. Z kolei wg Peyre de Fabrègues i in. (2020) był siostrzany do Sauropodiformes.

Rekonstrukcja sejtada. Autor: Nobu Tamura.

Paleoekologia

Piaskowce Navajo nie obfitują w skamieniałości dinozaurów. Prócz Seitaad odnaleziono tu innego zauropodomorfa, Ammosaurus major oraz teropoda Segisaurus. Piaskowce Navajo (stany Arizona, Kolorado, Utah) skrywają ponadto tropy należące do teropodów.

Etymologia

Séít’áád to nazwa mitologicznego, piaskowego potwora znanego z folkloru Diné. Wierzono, że zakopuje on swe ofiary w wydmach – natomiast epitet gatunkowy ruessi honoruje młodego artystę, poetę, przyrodnika i podróżnika, Everetta Ruessa. Ruess zaginął w tajemniczych okolicznościach w 1934 roku w wieku zaledwie 20 lat, podczas eksplorowania południowych połaci stanu Utah.

Spis gatunków

Seitaad Sertich i Loewen, 2010
S. ruessi Sertich i Loewen, 2010

Bibliografia

Apaldetti, C., Martinez, R.N., Alcober, O.A. i D. Pol. 2011. A New Basal Sauropodomorph (Dinosauria: Saurischia) from Quebrada del Barro Formation (Marayes-El Carrizal Basin), Northwestern Argentina. PLoS ONE, t. 6, nr 11, str. e26964. doi:10.1371/journal.pone.0026964

McPhee, B.W., Yates, A.M., Choiniere, J.N., Abdala, F. 2014. The complete anatomy and phylogenetic relationships of Antetonitrus ingenipes (Sauropodiformes, Dinosauria): Implications for the origins of Sauropoda. Zoological Journal of the Linnean Society. 171: 151–205. doi:10.1111/zoj.12127

Otero, A i D. Pol. 2013. Postcranial anatomy and phylogenetic relationships of Mussaurus patagonicus (Dinosauria, Sauropodomorpha). Journal of Vertebrate Paleontology, t. 33, nr 5, str. 1138-1168.

Otero, A., Krupandan, E., Pol, D., Chinsamy, A., Choiniere, J. 2015. A new basal sauropodiform from South Africa and the phylogenetic relationships of basal sauropodomorphs. Zoological Journal of the Linnean Society, t. 174, nr 3, str. 589–634. DOI: 10.1111/zoj.12247

Peyre de Fabrègues, P., Bi, S., Li, H., Li, G., Yang, L. & Xu, X. 2020. A new species of early-diverging Sauropodiformes from the Lower Jurassic Fengjiahe Formation of Yunnan Province, China. Scientific Reports. 10 (1): Article number 10961. doi:10.1038/s41598-020-67754-4.

Sertich, J.J.W. i M.A., Loewen. 2010. A New Basal Sauropodomorph Dinosaur from the Lower Jurassic Navajo Sandstone of Southern Utah. PLoS ONE, t. 5, nr 3, str. e9789. doi:10.1371/journal.pone.0009789

http://www.paleodb.org/cgi-bin/bridge.pl?action=checkTaxonInfo&taxon_no=165044&is_real_user=1