Neuquenornis: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{{DISPLAYTITLE:''Neuquenornis''}} {{Opis |Autor = Paweł Konarzewski |Korekta = |nazwa = ''Neuquenornis'' (nekwenornis) |długość = 23,5 cm <ref name="Molina-Larr...") |
m |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|miejsce = [[Argentyna]] - Neuquén | |miejsce = [[Argentyna]] - Neuquén | ||
<small>([[formacja]] [[Bajo de la Carpa]])</small> | <small>([[formacja]] [[Bajo de la Carpa]])</small> | ||
| − | |czas = {{Występowanie| | + | |czas = {{Występowanie|85.5|83.6}} |
| − | ok. | + | ok. 85,5-83,6 [[Ma]] <br> |
<small>[[późna kreda]] ([[santon]])</small> | <small>[[późna kreda]] ([[santon]])</small> | ||
|systematyka = | |systematyka = | ||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
''Neuquenornis'' od pozostałych przedstawicieli [[Enantiornithes]] różnił się szczegółami budowy kręgów grzbietowych, widełek, dłoni oraz kości udowej. Długa i smukła kość udowa mierzyła ok. 5,7 cm. Budowa obręczy barkowej oraz skrzydeł wskazuje, że ''Neuquenornis'' był dobrym lotnikiem, zaś morfologia stopy sugeruje również zdolność do siadania na gałęziach. | ''Neuquenornis'' od pozostałych przedstawicieli [[Enantiornithes]] różnił się szczegółami budowy kręgów grzbietowych, widełek, dłoni oraz kości udowej. Długa i smukła kość udowa mierzyła ok. 5,7 cm. Budowa obręczy barkowej oraz skrzydeł wskazuje, że ''Neuquenornis'' był dobrym lotnikiem, zaś morfologia stopy sugeruje również zdolność do siadania na gałęziach. | ||
| − | Fernández i współpracownicy (2013) opisali dużą kolonię lęgową ptaków z grupy [[Enantiornithes]] odnalezioną w skałach [[formacja|formacji]] [[Bajo de la Carpa]]. Badacze ci odnaleźli 65 jaj na powierzchni 55 m². Wszystkie jaja były składane pojedynczo lub czasami w parach na piaszczystym podłożu. Co ciekawe, jaja były do połowy zakopane pionowo w piasku. Taka pozycja jest dzisiaj praktycznie niespotykana wśród ptaków z wyjątkiem przedstawicieli Megapodiidae. Fernández i | + | Fernández i współpracownicy (2013) opisali dużą kolonię lęgową ptaków z grupy [[Enantiornithes]] odnalezioną w skałach [[formacja|formacji]] [[Bajo de la Carpa]]. Badacze ci odnaleźli 65 jaj na powierzchni 55 m². Wszystkie jaja były składane pojedynczo lub czasami w parach na piaszczystym podłożu. Co ciekawe, jaja były do połowy zakopane pionowo w piasku. Taka pozycja jest dzisiaj praktycznie niespotykana wśród ptaków z wyjątkiem przedstawicieli Megapodiidae. Fernández i współautorzy uznali, że tą kolonię lęgową mogły złożyć ptaki z rodzaju ''Neuquenornis''. |
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
| − | Nazwa [[rodzaj]]owa ''Neuquenornis'' | + | Nazwa [[rodzaj]]owa ''Neuquenornis'' nawiązuje do miejsca odnalezienia szczątków ptaka, którym jest prowincja Neuquen. Epitet gatunkowy ''volans'' wywodzi się z łaciny i oznacza "latać". |
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
Aktualna wersja na dzień 09:23, 3 kwi 2025
| Autor: | Paweł Konarzewski |
| Neuquenornis (nekwenornis) | |
|---|---|
| Długość | 23,5 cm [1] |
| Wysokość | 17 cm (w biodrach) [1] |
| Masa | 205 g [1] |
| Miejsce | Argentyna - Neuquén |
| Czas |
ok. 85,5-83,6 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Porównanie wielkości tarsometatarsus awizaurydów i ich bliskich kuzynów. Pod literą H znajduje się tarsometatarsus Neuquenornis. Źródło: Clark i in., 2024 [1] | |
Wstęp
Neuquenornis to ptak z grupy Enantiornithes żyjący w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Argentyny. Przez długi czas uważano, że Neuquenornis jest przedstawicielem Avisauridae.
Materiał kopalny
Holotyp o numerze katalogowym MUCPv-142 to artykułowany szkielet zawierający częściową czaszkę, niekompletne kości ramienne, łokciowe i promieniowe, częściowe prawe carpometacarpus, niekompletny mostek, widełki, częściowe kości krucze i lewą łopatkę, pięć fragmentarycznych kręgów piersiowych, niekompletne kości udowej, kości piszczelowo-stępowe, obydwa tarsometatarsus, paliczki stóp oraz niezidentyfikowane fragmenty.
Budowa i paleobiologia
Neuquenornis od pozostałych przedstawicieli Enantiornithes różnił się szczegółami budowy kręgów grzbietowych, widełek, dłoni oraz kości udowej. Długa i smukła kość udowa mierzyła ok. 5,7 cm. Budowa obręczy barkowej oraz skrzydeł wskazuje, że Neuquenornis był dobrym lotnikiem, zaś morfologia stopy sugeruje również zdolność do siadania na gałęziach.
Fernández i współpracownicy (2013) opisali dużą kolonię lęgową ptaków z grupy Enantiornithes odnalezioną w skałach formacji Bajo de la Carpa. Badacze ci odnaleźli 65 jaj na powierzchni 55 m². Wszystkie jaja były składane pojedynczo lub czasami w parach na piaszczystym podłożu. Co ciekawe, jaja były do połowy zakopane pionowo w piasku. Taka pozycja jest dzisiaj praktycznie niespotykana wśród ptaków z wyjątkiem przedstawicieli Megapodiidae. Fernández i współautorzy uznali, że tą kolonię lęgową mogły złożyć ptaki z rodzaju Neuquenornis.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Neuquenornis nawiązuje do miejsca odnalezienia szczątków ptaka, którym jest prowincja Neuquen. Epitet gatunkowy volans wywodzi się z łaciny i oznacza "latać".
Spis gatunków
| Neuquenornis | Chiappe i Calvo, 1994 |
| N. volans | Chiappe i Calvo, 1994 |
Bibliografia
Chiappe, L. M., & Calvo, J. O. (1994). "Neuquenornis volans, a new Late Cretaceous bird (Enantiornithes: avisauridae) from Patagonia, Argentina". Journal of vertebrate Paleontology, 14(2), 230-246. doi:10.1080/02724634.1994.10011554
Fernández, M. S., Garcia, R. A., Fiorelli, L., Scolaro, A., Salvador, R. B., Cotaro, C. N., Kaiser, G. W., & Dyke, G. J. (2013). "A large accumulation of avian eggs from the Late Cretaceous of Patagonia (Argentina) reveals a novel nesting strategy in Mesozoic birds". PLoS One, 8(4), e61030. doi:10.1371/journal.pone.0061030
