Eocursor
| Autor: | Korekta: |
| Mateusz Tałanda | Marcin Szermański |
| Eocursor (eokursor) | |
|---|---|
| Długość: | ok. 1 m |
| Masa: | ok. 10 kg |
| Miejsce występowania: | RPA
(niższa część formacji Elliot) |
| Czas występowania | 216-204 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja zachowanego szkieletu Eocursor. Skala 10 cm. Autor: Scott Hartman | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Eocursor to opisany w 2007 roku rodzaj dinozaura, którego szczą tki zostały odkryte w Republice Południowej Afryki (RPA) w 1993 roku.
"Odkrycie to pozwala nam wypełnić lukę w wiedzy o wczesnych przedstawicielach grupy Ornithischia. Wiemy o nich tylko tyle, że pojawiły się po raz pierwszy w triasie ok. 230 milionów lat temu. Są to jednak nadal przypuszczenia, gdyż dinozaury ptasiomiedniczne są znane z tego okresu z bardzo niewielu skamieniałości. Nie jest więc pewne kiedy rozpoczęła się ich linia rozwojowa. Eokursor bardzo pomaga nam w tym momencie" - mówi Richard Butler, brytyjski paleontolog.
Etymologia
Naukowa nazwa tego zwierzęcia pochodzi od greckiego słowa eos (wczesny) oraz łacińskich pojęć: cursor (biegacz) i parvus (mały). Oznacza ona więc nic innego jak "wczesny, mały biegacz".
Materiał kopalny i budowa
| Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Holotyp Eocursor (SAM-PK-K8025) składa się na izolowane zęby, fragmenty czaszki i kręgów, łopatkę, miednicę oraz niekompletne kończyny.
Cechami charakterystycznymi eokursora jest dodatkowy dół na bocznej powierzchni kości podklinowej, kość ramienna w tylnej części dwa razy węższa od bliższej części kości udowej, obturator (otwór) na kości łonowej zaokrąglony i powiększony. Eokursor wyróżnia się ponadto spośród innych dinozaurów ptasiomiednicznych unikalną kombinacją cech zaawansowanych i plezjomorficznych.
Mimo wczesnego wieku Eocursor ma już wiele cech typowych dla Ornithischia. Są to m. in. zwiększona liczba kręgów krzyżowych, wyraźny wyrostek przedpanekowy o charakterystycznym kształcie (na kości biodrowej), kość łonowa skierowana do tyłu (ptasi typ miednicy), wyraźny wyrostek przedłonowy, blaszkowaty krętarz przedni, wiszący w dół czwarty krętarz i tylnio rozszerzona piszczel. Anatomia Eocursor dowodzi, że te wszystkie cechy pojawiły się na samym początku ewolucji Ornithischia, jeszcze w triasie.
Pozycja filogenetyczna
Analizy filogenetyczne umieszczają Eocursor obok kladu Genasauria jako takson siostrzany do niego. Eokursor był zatem prymitywniejszy od Lesothosaurus, ale bardziej zaawansowany od Pisanosaurus i rodziny Heterodontosauridae. Jego chwytna, dobrze rozwinięta dłoń łączy go z heterodontozaurydami i prymitywnymi dinozaurami gadziomiednicznymi. Być może jest to cecha wspólna dla wszystkich prymitywnych dinozaurów. Bardziej zaawansowane Ornithischia w trakcie ewolucji tę cechę utraciły.
Brak zaawansowanych Ornithischia w triasie wskazuje, że radiacja tej grupy nastąpiła prawdopodobnie na przełomie triasu i jury. Z wczesnej jury znani są już m. in. przedstawiciele Thyreophora. Zapis triasowych Ornithischia jest rzadki i ogranicza się tylko do Gondwany. Prawdopodobnie pod koniec tego okresu rozprzestrzeniły się one na północne kontynenty, gdyż już z jury są znane na całym świecie.
Paleobiologia
Eocursor był niewielkim dinozaurem, osiągającym około metra długości i 30-40 centymetrów wysokości. Żywił się nisko rosnącą roślinnością, którą rozdrabniał przy pomocy swoich zębów. Poruszał się na dwóch długich tylnych kończynach. Jego główną obroną przed drapieżnikami była szybka ucieczka.
Spis gatunków
| Eocursor | Butler, Smith i Norman, 2007 |
|---|---|
| E. parvus | Butler, Smith i Norman, 2007 |
Bibliografia
Butler, R.J., Smith, R.M.H. & Norman, D.B. (2007) "A primitive ornithischian dinosaur from the Late Triassic of South Africa, and the early evolution and diversification of Ornithischia" Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences, 274(1621), 2041-2046. doi:10.1098/rspb.2007.0367
