Leinkupal
| Autor: |
| Łukasz Czepiński |
| Leinkupal (leinkupal) | |
|---|---|
| Długość: | ? |
| Masa: | ? |
| Miejsce występowania: | Argentyna |
| Czas występowania | 145,5-133,9 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Przednie kręgi ogonowe Leinkupal. A) i B) - ?1./2. kręg ogonowy w widoku | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Leinkupal to rodzaj bazalnego diplodocyna z wczesnej kredy Argentyny. Został opisany w 2014 roku przez argentyński zespół paleontologów[1]. Ten znany jedynie z ośmiu kręgów zauropod jest jedynym znanym przedstawicielem Diplodocidae z kredy - do czasu jego odkrycia sądzono, że grupa ta wymarła pod koniec jury, a także że nie występowała na półkuli południowej, poza Afryką.
Materiał kopalny i datowanie
Holotyp - MMCH-Pv 63-1 - to prawdopodobnie siódmy kręg ogonowy z przodu ogona (ilustracja obok).
Paratyp - MMCH-Pv 63-2/3 - dwa przednie kręgi szyjne MMCH-Pv 63-4 - jeden tylny, MMCH-Pv 63-5 - jeden przedni kręg grzbietowy, MMCH-Pv 63-6 - jeden przedni kręg ogonowy i MMCH-Pv 63-7/8 - dwa kręgi ze środkowej części ogona.
Całość materiału zebrana została w odsłonięciu skalnym formacji Bajada Colorada, należącej do Basenu Neuquén (Patagonia, Argentyna). Z formacji tej znane są również skamieniałości dikreozaurydów, bazalnych tetanurów, prawdopodobnych deinonychozaurów i prawdopodobnych abelizauroidów. Badania sejsmologiczne, powierzchniowe i biostratygraficzne pozwalając oszacować wiek tej formacji na późny berias-walanżyn (ok. 145-134 Ma).
Diagnoza
| Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Odrębność rodzajową Leinkupal stwierdzono na podstawie obecności silnie rozwiniętych wyrostków poprzecznych na przednich kręgach ogonowych z rozciągnięciami boczno-wewnętrznymi, wzmacnianymi przez mocne belki grzbietowe i wewnętrzne, a także bardzo mocną blaszka centralną prezygapofyz w przednich kręgach ogonowych, jak również parzystymi jamami pneumatycznymi na postzygapofyzach w kręgach ogonowych znajdujących się najbliżej podstawy ogona (najbardziej z przodu).
Analiza filogenetyczna
| Kladogramy są powszechnym sposobem przedstawiania hipotez o pokrewieństwach między organizmami. Ich interpretacja wymaga pewnych umiejętności, dlatego też dowiedz się Jak czytać kladogramy. |
Drzewo ścisłego konsensusu za: Gallina i in., 2014[1], sugerujące bazalność Leinkupal w obrębie Diplodocinae. Zwróć uwagę, że drzewo te nie jest wyskalowane w czasie - leinkupal jako mniej zaawansowany diplodocyn niż Diplodocus czy Barosaurus, jest od nich późniejszy (formy te znane są z późnej jury, z kimerydu, ok. 150 Ma, podczas gdy leinkupal jest datowany na późny berrias-walanżyn, ok. 140 Ma). Przedstawione w tej samej pracy drzewo największej oszczędności, utworzone na podstawie innej macierzy danych sugeruje, że Tornieria i Leinkupal tworzą klad siostrzany do bardziej zaawansowanych diplodocynów - Kaatedocus, Diplodocus i Barosaurus. Pokrewieństwo tornierii i leinkupala można wytłumaczyć zarówno przez wczesną radiację diplodocynów z Afryki do Ameryki Południowej, jak i późniejszą kolonizację tego kontynentu.
| Diplodocoidea |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Etymologia
Nazwa rodzajowa wywodzi się od słów "lein" i kupal, które w języku mapudungun, którym posługuje się plemię inian Mapuche, żyjących na terenie połnocnozachodniej Patagonii, oznaczają "znikająca rodzina". Nazwa odnosi się do faktu, że dinozaur ten jest reliktowym przedstawicielem rodziny Diplodocidae, z czasów, gdy grupa ta niemal doszczętnie zniknęła. Nazwa gatunkowa wywodzi się z łacińskich słów lati (od latus) i cauda, i oznacza "gruby ogon", co odnosi się do budowy wyrostków na kręgach ogonowych.
Spis gatunków
| Leinkupal | Gallina, Apesteguía, Haluza, Canale, 2014 |
|---|---|
| L. laticauda | Gallina, Apesteguía, Haluza, Canale, 2014 |
Bibliografia
