Goyocephale

Autor:	"Riloy", Maciej Ziegler
Korekta:	Tomasz Singer, Marcin Szermański, Daniel Madzia, Adrian Tkocz, Tomasz Sokołowski, Paweł Konarzewski

---

Goyocephale (gojocefal)
Długość	> 2,5 m
Masa	> 80 kg
Dieta	roślinożerny
Miejsce	Mongolia - Ajmak południowochangajski
Czas	Trias 252 Jura 201,4 Kreda 143,1 66 późna kreda (?późny santon - wczesny / środkowy kampan)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Pachycephalosauria ? Pachycephalosauridae ? Pachycephalosaurinae

Wstęp

Goyocephale to dinozaur grubogłowy żyjący w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Mongolii.

Materiał kopalny

Materiał kopalny. Autor: Jaime Headden [1]

Holotyp (GI SPS 100/1501) to dość kompletna czaszka, żuchwa i częściowy szkielet pozaczaszkowy - m.in. część kończyn górnych, żebro, kość krzyżowa, przednia część ogona, fragmenty kończyn tylnych (zob. rys.). Prawdopodobnie są to szczątki niedorosłego osobnika.

Budowa

Kopuła gojocefala. Fot. Eduard Solà [2]

Goyocephale był swoim wyglądem przypominał Homalocephale. Miał on rodzaj kostnej półki, wystającej z tylnej części jego płaskiej czaszki i otaczającej kręgiem tył jego głowy. Na nim znajdowały się liczne i drobne guzki. Powierzchnia jego czaszki była szorstka i nierówna. Gojocefal cechował się różnorodnym (heterodontycznym) uzębieniem. Zęby przedszczękowe przypominały kły i zwiększały swoją wielkość w tylnym kierunku. Między nimi a zębami szczękowymi znajdowała się przerwa. W kości szczękowej mogło znajdować się 16-17 zębów. Pierwszy ząb żuchwy był większy niż pozostałe i różnił się od nich kształtem. Kość krzyżowa składała się z 4 słabo zrośniętych kręgów. Kończyny gojocefala były smukłe (Perle i in., 1982; Sullivan, 2006).

Systematyka

Gojocefal był początkowo zaliczamy do rodziny Homalocephalidae (dziś obecnie jest ona nieużywana). Według obecnych analiz filogenetycznych ten dinozaur plasuje się w obrębie Pachycephalosauria, czasami w Pachycephalosauridae i Pachycephalosaurinae. Zobacz też: Pachycephalosauria#Kladogramy.

Paleobiologia

Dinozaur ten prawdopodobnie żył w grupach, które pasły się razem, zrywając swoimi dziobami nisko rosnące rośliny. W okresie godowym gojocefal mógł używać swojej grubej czaszki do walk z rywalami o względy partnerek. Chociaż tradycyjnie uważa się, że samce walczyły zderzając się głowami, to możliwe jest także, że przepychały się całym ciałem. Znaleziono jedynie fragmenty kończyn tylnych, ale można przypuszczać, że dzięki wysmukłym i długim nogom gojocefal był szybkim biegaczem. Podczas biegu jego ogon był skierowany do tyłu, dla zachowania równowagi. Najlepszą obroną gojocefala przed atakiem drapieżnika była właśnie ucieczka. Możliwe, że mógł próbować uderzyć głową drapieżnika, który go zaatakował. Zobacz też: Pachycephalosauria#Paleobiologia i paleoekologia.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Goyocephale znaczy "ozdobna głowa" (mong. goyo + gr. cephale). Epitet gatunkowy honoruje wybitnego amerykańskiego mongolistę Prof. Ovena Lattimore'a.

Spis gatunków

Goyocephale	Perle, Maryańska i Osmólska, 1982
G. lattimorei	Perle, Maryańska i Osmólska, 1982

Bibliografia

Maryańska, T., Chapman, R.E. & Weishampel, D. B. (2004). "Pachycephalosauria". [w:] Weishampel, D. B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 464-477.

Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford

Perle, A., Maryańska, T., & Osmólska, H. (1982) "Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., a new flat-headed pachycephalosaur (Ornithischia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Mongolia". Acta Palaeontologia Polonica, 27, 115-127.

Sullivan, R.M. (2006). "A taxonomic review of the Pachycephalosauridae (Dinosauria: Ornithischia)". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35: 347-365.