Megapleurocoelus
| Autor: | Michał Siedlecki |
| "Megapleurocoelus" ("megapleurocel") | |
|---|---|
| Długość | 13 m [1] |
| Wysokość | 3 m (w ramionach) [1] |
| Masa | 3,85 t [1] |
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | Maroko - Tafilalt |
| Czas |
ok. 98-94 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Holotyp (JP Cr376) - trzon kręgu grzbietowego, widziany od strony ogonowej. Autor zdjęcia: Tomasz Singer. | |
Wstęp
"Megapleurocoelus" to nieformalna nazwa średnich rozmiarów zauropoda z grupy diplodokoidów żyjącego na terenie dzisiejszego Maroko na początku epoki późnej kredy. Jego szczątki zostały znalezione przez zespół naukowy paleontologów z Juraparku.
Etymologia
Nazwa rodzajowa oznacza "wielki pleurocel" (boczna jama w kręgu), co odnosi się do wyjątkowo dużych jam po bokach trzonu kręgu tego zauropoda (zobacz schemat). Epitet gatunkowy upamiętnia Piotra Menduckiego, kierownika wypraw JuraPark Explorer Team do Maroka w 2009 i 2010 roku.
Materiał kopalny i systematyka
Proponowany holotyp (JP Cr376) to trzon kręgu grzbietowego (prawdopodobnie dziewiątego). Pomimo tak skąpego materiału, budowa owego trzonu wskazuje, że "megapleurocel" był przedstawicielem kladu Flagellicaudata, w obrębie którego zaklasyfikowane są dikreozaurydy oraz diplodocydy. Jeśli identyfikacja przynależności tego dinozaura jest poprawna, "megapleurocel" był jednym z ostatnich przedstawicieli tej grupy.
Spis gatunków
| "Megapleurocoelus" | Molina-Pérez i Larramendi, 2020 vide Singer, 2015 | nomen nudum |
| "M. menduckii" | Molina-Pérez i Larramendi, 2020, vide Singer, 2015 | nomen nudum |
Bibliografia
Singer, T. (2015). "Jurapark na tropie nowych dinozaurów z Maroka". (Online).
- ↑ Skocz do: 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2020). "Dinosaur Facts and Figures: The Sauropods and Other Sauropodomorphs". Princeton University Press.
