Longusunguis
| Autor: | Paweł Konarzewski |
| Longusunguis | |
|---|---|
| Długość | 18 cm [1] |
| Wysokość | 9 cm (w biodrach) [1] |
| Masa | ok. 90 g [1] |
| Dieta | mięsożerny |
| Miejsce | Chiny - Liaoning |
| Czas |
ok. 120 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Czaszka Longusunguis. Źródło: Li i in., 2018 [1] | |
Wstęp
Longusunguis to ptak z kladu Enantiornithes żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin.
Materiał kopalny
Holotyp (IVPP V 17964) to niemalże kompletny i artykułowany szkielet dojrzewającego osobnika wraz z odciskami piór znajdującego się na pojedynczej skalnej płycie.
Materiał przypisany (IVPP V18693) to niemalże kompletny i artykułowany szkielet dojrzewającego osobnika wraz ze słabo zachowanymi odciskami piór znajdującego się na pojedynczej skalnej płycie (Hu i in., 2020).
Budowa
Longusunguis od pozostałych przedstawicieli Bohaiornithidae różnił się szczegółami budowy kości szczękowej, łzowej, kruczej oraz pygostylu. Pysk omawianego ptaka był wyposażony w zęby. Jest to pospolita cecha wśród wczesnych enantiornitów. W kości przedszczękowej zachowały się 3 zęby, jednak duża luka między drugim, a trzecim wskazuje, iż tam mógł był jeszcze kolejny ząb. Longusunguis miał mniej zębów na kości zębowej niż Shenqiornis i Sulcavis. Kręgi szyjne mogły być częściowo heteroceliczne (siodełkowate). Pygostyl swoją długością przewyższał tarsometatarsus. Jak u wielu innych przedstawicieli Enantiornithes, Longusunguis miał krótszą kość udową od tibiotarsus. Kość ta była prosta jak u innych bohaiornitydów (Wang i in., 2014).
Hu i in. (2020) zauważyli, że czaszka Longusunguis miała prymitywną budowę, bardzo zbliżoną do nieptasich teropodów. Podobnie jak u Sapeornis, czaszka omawianego rodzaju była akinetyczna, w przeciwieństwie do współczesnych ptaków.
Dieta
Miller i współpracownicy (2024) na podstawie zebranych danych o przedstawicielach Bohaiornithidae uznali, że Longusunguis był podobny do ptaków drapieżnych. Można zatem uznać, iż opisywany rodzaj prawdopodobnie był mięsożerny.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Longusunguis to połączenie łacińskich słów longus (długi) oraz unguis (pazur). Epitet gatunkowy kurochkini honoruje rosyjskiego paleotologa Jewgienija Kuroczkina.
Spis gatunków
| Longusunguis | Wang, Zhong, Zhou, O'Connor i Zelenkov, 2014 |
| L. kurochkini | Wang, Zhong, Zhou, O'Connor i Zelenkov, 2014 |
Bibliografia
Hu, H., O’Connor, J. K., Wang, M., Wroe, S., & McDonald, P. G. (2020). "New anatomical information on the bohaiornithid Longusunguis and the presence of a plesiomorphic diapsid skull in Enantiornithes". Journal of Systematic Palaeontology, 18(18), 1481-1495. doi:10.1080/14772019.2020.1748133
Miller, C. V., Bright, J. A., Wang, X., Zheng, X., & Pittman, M. (2024). "Synthetic analysis of trophic diversity and evolution in Enantiornithes with new insights from Bohaiornithidae". Elife, 12, RP89871. doi:10.7554/eLife.89871
Wang, M., Zhou, Z., O’Connor, J. K., & Zelenkov, N. V. (2014). "A new diverse enantiornithine family (Bohaiornithidae fam. nov.) from the Lower Cretaceous of China with information from two new species". Vertebrata PalAsiatica, 52(1), 31-76. [2]
- ↑ Skocz do: 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2019). "Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes". wyd. Princeton University Press.
