Nigersaurus

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Maciej Ziegler
Korekta: Marcin Szermański, Tomasz Sokołowski, Paweł Konarzewski


Nigersaurus (nigerzaur)
Długość 10 m [1]
Wysokość ok. 2,2 m (w ramionach) [1]
Masa 1,9 t [1]
Dieta roślinożerny
Miejsce Niger - Agadez

(formacja Elrhaz)

Czas
252 201,4 143,1
66

wczesna kreda (apt-alb)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Sauropoda

Diplodocoidea

Rebbachisauridae

Khebbashia

Rebbachisaurinae

Nigersaurus UDL.png
Rekonstrukcja nigerzaura. Autor: UnexpectedDinoLesson [4]

Wstęp

Nigersaurus był rebbachizaurydem występującym w Afryce we wczesnej kredzie. Jest on ważnym odkryciem - jego niezwykła czaszka dostarczyła wielu informacji o odżywianiu się diplodokoidów. Okazało się, że posiadał on baterie zębowe, które znane są od dawna u przedstawicieli ceratopsów i ornitopodów. Jest jednym z najczęściej znajdowanych rodzajów w formacji Elrhaz. Nigersaurus był prawdopodobnie roślinożercą żerującym na niskiej roślinności.

Materiał kopalny

Materiał kopalny i wybrane szczegóły budowy. Źródło: Sereno i in., 2007. [1]

Znaleziono wiele osobników, lecz żadnego kompletnego. Holotyp (MNN GDF512) to częściowo rozbita czaszka i częściowo artykułowana szyja. Sereno i in. (1999) uznają także łopatkę, kończyny przednie i tylne jako część holotypu.

Niekompletny szkielet opisany przez Taqueta w 1976 roku także prawdopodobnie jest osobnikiem Nigersaurus.

Budowa

Rekonstrukcja czaszki Nigersaurus. Źródło: Sereno i in., 2007. [2]

Jak na zauropoda, nigerzaur był niewielki i lekko zbudowany. Czaszka była ekstremalnie lekko zbudowana, baterie zębowe skupione były na samym przodzie czaszki. Jego pysk był bocznie rozszerzony i skierowany dokładnie na płaszczyznę gruntu, pod kątem prawie 70 stopni w stosunku do szyi. Wiele cech czaszki tego rebbachizauryda jest zupełnie wyjątkowych wśród zauropodomorfów. Są to zamkniecie górnego okna skroniowego, pięć dodatkowych okien po bocznej stronie czaszki oraz baterie zębowe. Wiele otworów ma także dolna szczęka. Zewnętrzne otwory nosowe są duże, wydłużone i tylko częściowo cofnięte. Końce dolnej i górnej szczęki mają liczne odciśnięte nerwowo-naczyniowe rowki, sugerujące keratynowe pokrycie pyska. Mogły one również świadczyć o posiadaniu za życia wydatnych warg, pomocnych przy przytrzymywaniu obgryzanych liści. Odlew czaszki nigerzaura daje kompletny - na miarę możliwości, jakie daje badanie tego organu wyłącznie z kości - wgląd na budowę mózgu zauropodów. Zęby były wymieniane raz na miesiąc. Kształtem przypominały dłuto. Całkowita liczba używanych i tkwiących jeszcze wewnątrz czaszki zębów zastępczych szacowana jest na ponad 500. Szyja była dość krótka (ok. 130% długości grzbietu) i składała się z 13 kręgów. Trzony przedkrzyżowych kręgów miały więcej pustej przestrzeni (worków powietrznych) niż samej kości. Kończyny przednie stanowiły 66% długości kończyn tylnych (Sereno i in., 2007). Lefebvre i współpracownicy (2023) zbadali mikrostrukturę kości kończyn nigerzaura za pomocą tomografii komputerowej. Jak się okazało, nigerzaur miał cieńką warstwę korową w kościach. Cecha ta potwierdza lekką budowę omawianego zauropoda.

Pozycja filogenetyczna i ewolucja diplodokoidów

Zrekonstruowany szkielet nigerzaura. Fot. Kabacchi [3]

Nigersaurus należy do jednej z grup diplodokoidów - Rebbachisauridae. W analizach kladystycznych najbliżej mu do Demandasaurus (np. wg Fernándeza-Baldora i in., 2011; Carballido i in., 2012) z Hiszpanii. Na dość bliskie pokrewieństwo nigerzaura z demandazaurem oraz tatawiną wskazują Lerzo i in. (2024a; 2024b) oraz Simón i Salgado (2025). Sereno i in. (2007) przypuszczają, że mniejsze rozmiary ciała, stosunkowo krótka szyja i przystosowanie do żywienia się nisko rosnącą roślinnością są wyjściową cechą powstałej w środkowej jurze grupy Diplodocoidea. Sereno i Wilson (2005) przekonują, że baterie zębowe wyewoluowały wcześniej w kredzie, bowiem zęby bardzo podobne do znanych u Nigersaurus znaleziono w datowanych na barrem osadach w Wielkiej Brytanii - na wyspie Wight.

Etymologia

Nigersaurus znaczy "jaszczur z Nigru". Epitet gatunkowy nadano na cześć Philippe'a Taqueta, francuskiego paleontologa, którego ekspedycje w latach 1965-1972 zainicjowały eksplorację paleontologiczną Nigru na dużą skalę.

Spis gatunków

Nigersaurus Sereno, Beck, Dutheil, Larsson, Lyon, Moussa, Sadleir, Sidor, Varricchio, Wilson i Wilson, 1999
N. taqueti Sereno, Beck, Dutheil, Larsson, Lyon, Moussa, Sadleir, Sidor, Varricchio, Wilson i Wilson, 1999

Bibliografia

Carballido, J. L., Salgado, L., Pol, D., Canudo, J. I., & Garrido, A. (2012). "A new basal rebbachisaurid (Sauropoda, Diplodocoidea) from the Early Cretaceous of the Neuquén Basin; evolution and biogeography of the group". Historical Biology, 24(6), 631-654. doi:10.1080/08912963.2012.672416

Fernández-Baldor, F. T., Canudo, J. I., Huerta, P., Montero, D., Suberbiola, X. P., & Salgado, L. (2011). "Demandasaurus darwini, a new rebbachisaurid sauropod from the Early Cretaceous of the Iberian Peninsula". Acta Palaeontologica Polonica, 56(3), 535-552.doi:10.4202/app.2010.0003

Lefebvre, R., Allain, R., & Houssaye, A. (2023). "What's inside a sauropod limb? First three‐dimensional investigation of the limb long bone microanatomy of a sauropod dinosaur, Nigersaurus taqueti (Neosauropoda, Rebbachisauridae), and implications for the weight‐bearing function". Palaeontology, 66(4), e12670. doi:10.1111/pala.12670

Lerzo, L. N., Fernández-Baldor, F. T., Canale, J. I., Whitlock, J. A., Otero, A., & Gallina, P. A. (2024a). "They all floated in the Cretaceous: new rebbachisaurid (Sauropoda, Diplodocoidea) with a highly pneumatized skeleton from the Upper Cretaceous (lower Cenomanian) of Patagonia, Argentina". Historical Biology: 1-14. doi:10.1080/08912963.2024.2383708

Lerzo, L. N., Gallina, P. A., Canale, J. I., Otero, A., Carballido, J. L., Apesteguía, S. & Makovicky, P. J. (2024b). "The last of the oldies: a basal rebbachisaurid (Sauropoda, Diplodocoidea) from the early Late Cretaceous (Cenomanian–Turonian) of Patagonia, Argentina". Historical Biology: 1-26 doi:10.1080/08912963.2023.2297914

Simón, M. E., & Salgado, L. (2025). "New rebbachisaurid (Dinosauria, Sauropoda) from the Huincul Formation (upper Cenomanian-Turonian) of Villa El Chocón (Neuquén Province, Argentina)". Cretaceous Research. 106137. doi:10.1016/j.cretres.2025.106137

Sereno, P. C., Beck, A. L., Dutheil, D. B., Larsson, H. C. E., Lyon, G. H., Moussa, B., Sadleir, R. W., Sidor, C. A., Varricchio, D. J., Wilson, G. P., & Wilson, J. A. (1999). "Cretaceous Sauropods from the Sahara and the Uneven Rate of Skeletal Evolution Among Dinosaurs". Science, 286(5443), 1342-1347. doi:10.1126/science.286.5443.1342

Sereno, P. C., Wilson, J. A., Witmer, L. M., Whitlock, J. A., Maga, A., Ide, O., & Rowe, T. A. (2007). "Structural Extremes in a Cretaceous Dinosaur". PLoS ONE 2(11): e1230. doi:10.1371/journal.pone.0001230

Wilson, J. A., & Sereno, P. C. (2005) "Structure and Evolution of a Sauropod Tooth Battery" [w:] Curry Rogers, K. & Wilson, J.A. (red.) "The Sauropods: Evolution and Paleobiology". University of California Press, Berkeley, ISBN 0-520-24623-3.

  1. Skocz do: 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R., & Larramendi, A. (2020). "Dinosaur Facts and Figures: The Sauropods and Other Sauropodomorphs". Princeton University Press.